ေဒး၀န္းေအာင္ေက်ာ္ရႊီ၏ကိုယ္တြိရခိုင္ျပည္သိိမ္းတိုက္ပဲြမွတ္တမ္း(ပထမပိုင္း)

ေဒး၀န္းေအာင္ေက်ာ္ရႊီ၏ကိုယ္တြိရခိုင္ျပည္သိိမ္းတိုက္ပဲြမွတ္တမ္း (အစ/အဆံုး)
-------------------------------------------------------------------------------
(ပင္း၀ါ၊ ေျမာက္ဦးသိမ္းတိုက္ပဲြ)

ေဇယ်ႏၲဳ။ ။ ေဗာဓိမည္ရ၊ မုနိႏၵသည္ေလာကသွ်င္၊ ေသာင္းရပ္ခြင္ဤလူ႔ၿမီ၊ ပြင့္လာဘိသည္၊ မုနိသမၺဳေဒ၏၊ သီဒါ၀ယ္သဲလံုးရွိ၊ ေဒြးပါဒေတာ္၊ စံုႏွစ္ေဖာ္ကို၊ ကၽြန္သာလက္ဦးပီး၍၊ ေၾကာင္းဦးေလွ်ာက္တင္ပါမည္၊ ေသာင္းဇမၺဴ၀ယ္၊ သွ်င္လူရီႊနားတည္ေလာ့။

မိစၧိမည္ေနာက္ရပ္သာ၊ အႏၵိယတိုင္းျပည္မသည္၊ ထက္မွာနတ္ဘံုသာသို႔၊ ျမစ္ဂဂၤါသီတာလည္း၊ သမုဒၵရာ၊ ေလးမ်က္ႏွာသည္၊ ပတ္ကာ၀န္းလွ်က္နီ၏။ 
ဘိလပ္ျပည္ၿမိဳ႕စႂကၠာ၊ အိမ္ရာစီသည္၊ ပဆာမင္းတံုေသာ္ကား၊ ထက္ေဒ၀ါဟန္မျပား၊ ေလးေယာက္ေမာင္ပင္၊ ေ၀ဟန္သွ်င္သည္၊ ဘံုခြင္မိုဃ္းသၾကားသို႔၊ သွ်င္မင္းမ်ားထံေတာ္၀ယ္၊ တရာ့တစင္း၊ ထီးေဆာင္းမင္း႐ို႕၊ မႄကြင္းခ႐ိုေသလွ်က္၊ ဘ႑ာေငြခန္႔ဇနာ၊ အဖူးလက္ေဆာင္၊ မ်ားေျမာင္ဆက္သြင္းပါ၏၊ မင္းျမတ္စြာအဏာႏွင့္၊ ကုလီကတၱာ၊ ရီႊၿမိဳ႕ေတာ္၀ယ္၊ ေဗာ္ေရာ္လာသတ္ကလည္း၊ ႏႈတ္သံျမအမိန္႔ေတာ္၊ ငါစိုးအုပ္သည္၊ အရွိေတာင္ဖက္၀ယ္၊ ေခၚတြင္ကာစစ္တေကာင္း၊ ၿမိဳ႕၀န္အရာ၊ ခန္႔အပ္ပါသည္၊ ၀ါေနာ္သပ္ဖေလာင္း႐ို႕၊ လွ်င္ေၾကာင္းစီလႊတ္ခါ၊ ၀ါေနာ္သပ္လည္း၊ မင္းျမတ္၏အာဏာႏွင့္၊ ခ်ီႄကြလွာတံုေပျငား၊ ဆိုက္ေရာက္ပါေသာ္၊ ၿမိဳ႕မွာမူးမတ္မ်ားႏွင့္၊ မ်ိဳးေလးပါးသူတကာ၊ မိမၼေယာက္်ား၊ တိုင္းျပည္သားမွာ၊ မိဘေရာက္ျပန္လာသို႔၊ အုပ္ခ်ဳပ္ကာစီရင္ျငား၊ မရမာသည္၊ ဘာသာစပ္တျခားႏွင့္၊ လိမၼျငားတတ္ပြန္သူ၊ အမီးပုစၧာ၊ ျပႆနာကို၊ က်ီေအာင္ေျဖမည့္လူဟု၊ ေတြးဆယူရွာေသာအခါ၊ ပြင့္သစ္ပန္းသြင္၊ ေမ့ထိပ္တင္သည္၊ သခင္ကိုေတြးေျမာ္၏။

ေခၚတြင္ကာလူအမ်ား၊ ေမာင္ေသာ္တလီ၊ ေအာင္ေက်ာ္ရႊီသည္၊ သက္၀ီေမ့ထိပ္ထားကို၊ ေျမာ္ျမင္ျငားလူတကာ၊ ရင္၌မြီးသည္၊ သားႀကီးဟန္ပမာသို႔၊ ၿမိဳ႕၀န္သာ ေ၀ါေနာ္သတ္၊ ေမ့ခ်စ္ေမာင္ကို၊ စိတ္တြင္ေလာဘကပ္လွ်က္၊ မျပတ္ငါ့ထံမွာ၊ တိုင္းျပည္ကိစၥ၊ ဟူသမွ်သည္၊ တခုမက်န္ပါေအာင္၊ ေဆာင္ရြက္ကာနီရမည္၊ စားစရိပ္မွာ၊ တလေငြႏွစ္ဆယ္ကို၊ မျပတ္စီပီးမည္သာ၊ အာဏာခ်သည္၊ ရွိကေတာင္းဆုပါ၍၊ သကၠရာဇ္မွာေထာင္ျဖစ္၊ တရာ့သွ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္ႏွစ္ခုႏွစ္၀ယ္၊ အခ်စ္ေမ့သခင္၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ဖေလာင္းမင္းရင္ျပင္၌၊ တိုင္းျပည္တြင္မႈကိစၥ၊ ေပၚထြက္ရာကို၊ ၿဖီေဖ်ာ္မိုးမစက၊ ယင္းမွာနီသူ႐ို႕မွာ၊ ရီခမိုးကို၊ ခ်မ္းခ်မ္းဖက္နီပါသို႔၊ ေပ်ာ္ပါးကာအသြယ္သြယ္၊ ခ်မ္းၿငိမ္းလွသည္၊ ထက္မနတ္ဘံုျပည္သို႔၊ ရႊင္စမၸါယ္နီၾက၍၊ ေမ့ခ်စ္ေမာင္ကို၊ နတ္လူသထာ၏ေလး။

နတ္လူသထာ၊ နီလွ်င္းပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ေထာင္ေက်ာ္လွ်င္သကၠရာဇ္၊ တရာ့သွ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္ငါးခုႏွစ္၀ယ္၊ ေခၚတြင္လိုက္သွ်င္မျဖဴ၊ ထိုကၽြန္းငယ္မွာ၊ ေစာင့္နီရဲမက္လူကို၊ ေအာက္သားမူသွ်မ္း႐ို႕သာ၊ ဆိတ္ဖာအိပ္ကို၊ ေခၚ၍သတ္ျဖတ္လာလွ်က္၊ အပိုင္သာခံလိုျငား၊ ရန္စရွာသည္၊ ယင္းမွာသွ်မ္းေအာက္သာ႐ို႕၊ ျပဳက်င့္ျငားထိုျခင္းရာ၊ (ဆက္) လာသတ္မင္း၏၊ မယြင္းရႊီနားေတာ္၀ယ္၊ ၾကားလီေသာထိုခါ၌၊ ကတ္တင္ေခၚမွတ္၊ ေဘးကာသတ္ႏွင့္၊ ၀ီသတ္ကိုေစလႊတ္ကာ၊ လြတ္လြတ္ထြက္ခ်ီႄကြလာ၊ စစ္တေကာင္းမွာ၊ လွ်င္ျပင္းေရာက္တံုပါက၊ ရခိုင္မွာမူးမတ္သား၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီသည္၊ ျပည္ဆီမႈရီးမ်ားကို၊ သိကၽြမ္းျငားေဆာင္ရြက္သူ၊ ၀ါေနာ္သတ္သည္၊ လြတ္လြတ္ပီးအပ္တံုက၊ ကာနယ္မွာသုပိလုင္၊ ဗဲကာသတ္ႏွင့္၊ ၀ိသတ္ကတ္တင္လည္း၊ ၀မ္းသာရႊင္အားႀကီးရ၊ ေမ့ခ်စ္ေမာင္ကို၊ ယူေဆာင္ခ်ီႄကြလားလွ်က္၊ ကာသတ္ကျပဳစုရာ၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီပါက၊ ဗဲကတ္သာလူသူမ်ား၊ တေထာင္ေက်ာ္ကို၊ ထိုခါစုေဆာင္းၾကားလွ်က္၊ ေခၚယူလားခ်ီလီခါ၊ သွ်င္မျဖဴႏွင့္၊ ငတ္ေမာ္ဆိုက္ေရာက္ပါက၊ တပ္ေတာင္တာစဲြကိုင္ျငား၊ ေမ့သက္သွ်င္သည္၊ ယင္းတြင္ျခေသၤ့လားသို႔၊ တေသာေသာနီၾကခါ၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သွ်မ္းအမ်ားသည္၊ ၿပီးလားျခံဳထဲမွာ၌၊ ပုန္းေယွာင္ကာနီလီျငား၊ တုမၿပိဳင္ဘဲ၊ ႐ိုင္႐ိုင္ေနာက္ဆုတ္လား၍၊ သွ်င္မင္းဖ်ားလာလတ္မည္၊ ၿမိဳ႕၀န္ဟူမွတ္၊ ေ၀ၚေနာ္သတ္ကို၊ လြတ္လပ္ေခၚတြင္ေပလွ်က္၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အထဲမွာ၊ လိမၼာေသာ္က၊ တတ္စြမ္းလွသည္၊ ရွိကေလာင္းမေဟာ္သို႔၊ ရဲစြမ္းရာဗႏၶဳလ၊ တူေသာသူသည္၊ ျပည္တြင္မႈးမတ္ကလည္း၊ ေခၚတြင္ၾကလူတကာ၊ ရာပသိန္သတ္၊ တုလြတ္ဖက္မဲ့သာတည္း၊ အမတ္ေတာ္ခ်ီလားလီ၊ ရန္ဟိရာကို၊ စင္ေအာင္ထိုးထြင္းလီေလာ့၊ ရခိုင္ျပည္တ႐ိုးမွာ၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ က်ားရဲဟန္ပမာသို႔၊ စဲြလန္းကာမႊီေႏွာက္စား၊ လူ႔မိစၧာကို၊ ပါယ္ခြာႏွင္ထုတ္ျငား၍၊ အင္း၀စားသွ်င္ဘုရင္၊ လက္၀င္ပိုင္ထား၊ တိုင္းျပည္မ်ားကို၊ သိမ္းျငားယူခီက်င္လွ်က္၊ ငါ့ထံတြင္ဆက္ရမည္၊ ခ်ေတာ္ျပဳ၍၊ ယင္းကေစခန္႔ေပသည္၊ တိုင္းျပည္ရခိုင္သို႔ေလး။

ရခိုင္တိုင္းျပည္၊ ခ်ီလားမည္အမွန္သာ၊ ေဇာ္ေနေခၚဟရီသွ်ိန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ၊ ရဲမက္ေတာ္ကို၊ ညီစြာစု႐ံုးၿပီးမွ၊ အေျမာက္က်ီဗံုးစၾကာ၊ မီးက်ည္တန္းကို၊ လွ်င္ျမန္ေဆာင္ခဲ့ပါ၍၊ ငါ့ေနာက္ေတာ္လိုက္ရမည္၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ေတာ္၀ယ္ႏွင့္၊ ခ်ေခၚေပတံုေသာခါ၊ ေလးပါးစစ္အင္၊ မြန္းဖ်င္ျပည့္မွ်ပါလွ်က္၊ ခ်ီႄကြလာတေသာေသာ၊ စစ္တေကာင္းမွာ၊ လွ်င္ေၾကာင္းေရာက္လာျငားက၊ ဗိုလ္လူမ်ားထားခပါ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ခ်ီႄကြလာလွ်က္၊ ငတ္ျမစ္ေမာ္သွ်င္မျဖဴ၊ ကၽြန္းတြင္တည္ျငား၊ တပ္အံုမ်ားကို၊ မင္းဖ်ား႐ႈေတာ္မူ၍၊ စံေပ်ာ္တံုနီေသာခါ၊ ေအာက္သားတမန္၊ နားခံေမာင္လံုးလာလွ်က္၊ စကားသာျပန္တတ္ျငား၊ အသနာလီကဒီ၊ ထိုကုလားႏွင့္၊ ေအာက္သားမ်ားလာ၍သာ၊ သည္တခါကို၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိုက္ပါ၏၊ ေစာင့္ရာနီသူ႐ို႕ကို၊ သတ္ျဖတ္ရာ၀ယ္၊ ခ်မ္းသာပီးခဆိုလွ်က္၊ တပ္ေတာ္ကိုႏႈတ္ပါလီ၊ သွ်င္မျဖဴကို၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပိုင္သည္ဟု၊ ခါရံ၀ယ္တဆိုက္သာ၊ ျမန္မာမ်ိဳးသည္၊ ကူး၍မလားပါတည္း။ အမွားသာခံတံုျငား၊ ေလွ်ာက္ျခင္းရာကို၊ သခင္နားေတာ္ၾကားက၊ ထင္မွတ္ျငားကယ္ေကာင္းသာ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ရီႊႏႈတ္၀ါႏွင့္၊ တပ္ေတာင္တာအလံုးကို၊ ႏႈတ္သိမ္းယူ၍၊ လြယ္ကာခ်ီတက္ဆိုက၊ ေကာင္ေလာင္ဗိုလ္သူပီလုင္၊ ဗိုလ္လံုးသားသည္၊ ေသာေသာျပန္တက္က်င္၍၊ ပင္း၀ါခြင္ဖေလာင္းခ်ိတ္၊ ေရာက္ၾကလာသည္၊ ကမၻာၿမီလံုးထိန္႔မွ်၊ စု႐ံုးၿပီးနီၾကခါ၊ (ဆက္) ရခိုင္သားသည္၊ တျခားဇာတ္ဘာသာကို၊ သူရဲေတာ္သြင္းရမည္၊ ပြင့္သစ္ပန္းသြင္၊ ေမ့သက္သွ်င္ကို၊ ယင္းတြင္ဆင့္ဆိုေပလွ်က္၊ ကတ္တင္၀ယ္ပိန္းေကာ္သတ္၊ ႏွစ္ေယာက္စံုသည္၊ တိုင္ပင္စုေဆာင္းၾကပ္၍၊ ခန္႔အပ္ဘိထား၍ေပ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္တက္လားလီ၏။

ရခိုင္ျပည္လူ႐ို႕ကို၊ ေမ့သခင္သည္၊ ယင္းတြင္ေျပာေဟာဆိုလွ်က္၊ ကုလားလိုစဖာအိပ္၊ ငါးရာေက်ာ္ကို၊ ထိုခါစုေဆာင္းပီးက၊ (----)၊ ေသနတ္ျခင္းကို၊ မႄကြင္းမက်န္ပါေအာင္၊ ျပသကာသင္၍ေပ၊ ကတ္တင္ေခၚမွတ္၊ ပိန္းေကာသတ္လည္း၊ လွည့္ပတ္ကဇာတ္နီသည္၊ ရပ္ၿမီပင္း၀ါကေလး။

ရပ္ၿမီပင္း၀ါ၊ ကဇာတ္ပါ၍နီခါလွ်င္၊ ရခိုင္တြင္ေစာင့္နီျငား၊ အတြင္း၀န္သည္၊ ဧကန္သွ်မ္းေအာက္သားကား၊ ငယ္နာမေမာင္စံသာ၊ အခြန္၀န္သည္၊ ငေအာင္မာန္ခပါႏွင့္၊ ရခိုင္မွာ၀န္ျပဳသူ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္လည္း၊ သည္ခါေကာင္းမည္ဟူ၏။

နားခံေတာ္ေမာင္လံုးေခၚ၊ စြန္းလြန္းဗိုလ္ႏွင့္၊ နားခံထားလီသတည္း။ စာရြီးေတာ္င၀ိုက္ေက၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သွ်မ္းကုလား႐ို႕၊ အမ်ားစုေဆာင္းေပလွ်က္၊ ပင္း၀ါၿမီအရပ္မွာ၊ တိုက္ခိုက္ရေသာ္၊ ငါတို႔ႏိုင္ရပါအံ့၊ အရွိမွာသွ်င္ဘုရင္၊ ၾကားလီျငားေသာ္၊ သူေကာင္းျပဳမည္ထင္၏။ 

တိုင္ပင္က်င္ေျပာေဟာျငား၊ ေနာက္မျမင္သည္၊ လူပင္သွ်မ္းေအာက္သား႐ို႕၊ အမွားမွားသူယုတ္မွာ၊ ဗိုလ္တပ္မ်ားႏွင့္၊ ႄကြလားခ်ီ၍လာက၊ ပုရိန္ရြာကုလားေပ၊ ဗိုလ္ငျဖဴလည္း၊ သည္ခါရပါမည္ဟု၊ ကၽြန္းအုပ္၀ယ္ရခိုင္သား၊ ငၿပီႀကီးလည္း၊ ေလာဘစိတ္ဟိပါမ်ား၍၊ အမ္းစားသားသာေက်ာ္ေ၀၊ ရႊီေငြဒၤဂါး၊ ကၽြဲႏြားကၽြန္ရမည္ဟု၊ မွတ္၍ေပသံုးေယာက္သား၊ ခ်ိတ္ခ်ိတ္ရယ္ကာ၊ ယင္းခါ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ ကခုန္ကာၿပီး၍ေပ၊ ေအာက္သားေနာက္သို႔၊ ကပ္လွ်က္လိုက္လတ္သတည္း။ 

ပုန္းလွ်ိဳးေထြလာလတ္ေျမာက္၊ ေ၀လာေတာင္မွာ၊ မွန္စြာတပ္ရပ္ေရာက္က၊ ပါယ္လြန္ေျမာက္လားၾကခါ၊ ႐ုတၱနာသည္၊ ပလ’င္တပ္ဦးမွာ၌၊ ေစာင့္နီရာလုတၱင္သတ္၊ ကတၱင္ငယ္ကို၊ ယင္းတြင္ တိုက္ခြတ္ျဖတ္က၊ ညဥ့္လတ္သန္းေခါင္မွာ၊ ဘက္မမွ်၍၊ ဆုတ္လွ်က္လာၾကပါ၏။ 

ပင္း၀ါမွာပိန္းေကာသတ္၊ တပ္ဟိရာမွာ၊ ေပါင္းကာနီလွ်င္းၾကပ္က၊ ေအာက္သားသြတ္တလိုင္းမွာ၊ ကတ္တင္ေခၚမွတ္၊ ပိန္းေကာသတ္ကို၊ လိုက္၍တိုက္ျပန္လာလွ်က္၊ (-----)၊ ဟိရာရာကို၊ ေဖြရွာဖမ္းဆီးထား၍၊ သတ္ျဖတ္ျငားအလီလီ၊ မီးထင္းတိုက္ေလာင္၊ ကုန္ေအာင္ညက္ညက္မႊီ၏။ ပင္း၀ါၿမီဇရပ္တြင္၊ ရာဇာဖက္မွာ၊ တပ္မစဲြလုပ္က်င္လွ်က္၊ နီခါလွ်င္တံုကေပ၊ ဟာလဘင္းပင္း၀ါ၊ စုကၠရာႏွင့္၊ ငတ္ေမာ္အရပ္ၿမီ၌၊ ဟိပါသည္လူသူမ်ား၊ ခ်င္းႏွင့္ကယင္၊ ၿမံဳလွ်င္ဒိုင္းနက္စသား၊ ႏွမ္းေရြးသားခြင့္မပီးေပ၊ လင္းကဲေပါင္းစံု၊ သက္မူသွ်မ္းစုသည္တည္း၊ ေတာင္ၿမိဳငယ္အ႐ိုင္းမ်ား၊ ကုလားမရမာ၊ ၿပီး၍လာသည္၊ ကိုယ့္မွာသားမယားႏွင့္၊ တေသာေသာလာၾကရာ၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ဖေလာင္းမင္းနီရာသို႔၊ ေရာက္ၾကလာတံုၿပီးမွ၊ ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာ၊ ဟိၾကပါသည္၊ ထိုခါတဲအံုခ်၍၊ ဆိုင္းေသာ္နီၾကခါ၀ယ္၊ ၀န္တင္ကၽြဲႏွင့္၊ တိုက္ကၽြဲေတာင္းလတ္ပါက၊ စုေဆာင္းကာရွာလွ်က္ေပ၊ လိုသည့္၀န္ကို၊ ယင္းမွာပီးဆက္သည္တည္း။ စံရွီေဖြကၽြန္းအုပ္ကား၊ ဖေလာင္းေသွ်သာ၊ က်ီစိုးအရာစား၍၊ ငွ၀ီျငားပီးလွ်က္ပင္၊ ၀န္တင္လွည္းကို၊ အုပ္ခ်ဳပ္၍စီရင္၏။ 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္လွ်င္မာရသွ်ိန္၊ ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ ယင္းခါခ်ီမႊမ္းပီးလွ်က္၊ ရင္၌မြီးသားပမာ၊ လံုးလွပြတ္တန္၊ ေမ့သက္ႏွံကို၊ အမွန္ခ်စ္ႏွစ္ပါ၏။ (အဆက္ျပတ္)

ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ရီႊစာႏွင့္၊ ရခိုင္မွာမႈးမတ္ကား၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီသည္၊ ငါ့ဆီေရာက္စီေသာဟု၊ ေခၚယူျငားလီေသာခါ၊ ပြင့္သစ္ပန္းသြင္၊ ေမ့သက္သွ်င္သည္၊ သခင္ေရာက္လီပါက၊ ၀မ္းပန္းသာအားႀကီးရ၊ ရင္၌မြီးသည္၊ သားႀကီးပင္မကတည္း။ 

ခ်စ္ျမတ္လွဆိုလွ်က္ေပ၊ ခုႏွစ္ဆက္သည္၊ ေကာင္းမႈဟိဖူးလီ၍၊ တြိၾကံဳသည္မွန္တည့္တည့္၊ ပြင့္ေလာင္းလွ်ာသည္၊ သခင္ဘုန္းေၾကာင့္တည္းေလး။

ဘုန္းေၾကာင္ဧကန္၊ တြိၾကံဳျပန္သည္အမွန္သာ၊ မင္းျမတ္စြာႏႈတ္ေတာ္က၊ ကုမၻဏီသည္၊ အသွ်င္ရီးကိစၥ၏၊ လိုသမွ်အကုန္ေပ၊ ႀကိဳးစားေဆာင္ၾကံလွ်က္၊ မွန္မွန္ထမ္းရြက္ေပက၊ ရခုိင္ျပည္ရကာလ၊ စိတ္ဟိရာကို၊ ထိုခါၾကံေတြးဆလွ်က္၊ လိုသမွ်အကုန္ေပ၊ ငါမစ၍၊ သူေကာင္းျပဳခမည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုေသာခါ၊ ေမ့သခင္သည္၊ ယင္းတြင္၀မ္းႀကီးသာလွ်က္၊ ေနာက္ကိုသာေမွ်ာ္ေထာက္ထား၊ အခေမးနာ၊ သူကားေငြတျပားမွ်၊ မစားမယူပါ၊ လိုသရိကို၊ ထမ္းပိုးရြက္ေဆာင္ပါ၍၊ အရွိမွာရန္ငုမ္၀ယ္၊ ငါးရာလူကို၊ လွ်င္လွ်င္လႊတ္ခ်င္သည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုလတ္ခါ၊ ေကာင္းရာလူကို၊ လြယ္ကူရြီးခ်ယ္ပါလွ်က္၊ ငါးရာသာရခိုင္သား၊ ေမ့သက္သွ်င္သည္၊ ယင္းတြင္ပီးတံုျငားက၊ လွီသေဘၤာႏွစ္စင္းမွာ၊ တင္ယူေဆာင္၍၊ လွ်င္ေအာင္လားလီပါ၏၊ ပညာေခၚလမ္းထြင္သား၊ ငါးရာလူကို၊ လြယ္ကူေတာင္းလတ္ျငားလည္း၊ ရခိုင္သားလူငါးရာ၊ ေဖာင္သာရွီကို၊ အႀကီးခန္႔အပ္ပါ၍၊ ဣသွ်ီကာကာတင္သတ္၊ ဣရာဇီကို၊ အကၽြန္လက္တည့္အပ္က၊ လြန္ခ်စ္ျမတ္၀မ္းႀကီးသာ၊ ရခိုင္သားသည္၊ ေဘးကပ္ငါးေထာင္ေက်ာ္ႏွင့္၊ သူရဲေတာ္႐ို႕စီးနင္းရန္၊ လွီမ်ားအားလံုးစြာကို၊ စုေဆာင္းကာရွာ၍ေပ၊ ပြင့္သစ္ပန္းဟန္၊ ေမ့သက္ႏွံသည္၊ လွ်င္ျမန္ပီးအပ္သည္တည့္။

ရခိုင္ျပည္လားဖူးသူ၊ ကုန္းေၾကာင္းလမ္းႏွင့္၊ ရီေၾကာင္းလမ္းႏွစ္ပါးစံုကို၊ ျပႏိုင္သူပီးရမည္၊ ရခိုင္ျပည္ျခင္း၊ နီပံုခင္း၍၊ လွ်င္ျပင္းခုျပေပေလာ့၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုလတ္ခါ၊ နီပံုခင္း၍၊ ခ်က္ခ်င္းျပသပါလွ်က္၊ လမ္းသိမွာထြန္းေပၚေ၀၊ ဖသက္ႏွံႏွင့္၊ ခ်ီးခံသတိုးေ၀ကို၊ ေခၚယူေထြတံုၿပီးခါ၊ ကတ္တင္ဟူမွတ္၊ ေဒါင္ေရာင္ေမာ္သတ္ကို၊ လြတ္လြတ္ပီးအပ္ပါက၊ ၀မ္းႀကီးသာအားပါးရ၊ သွ်င္မင္းႀကီးကို၊ ယင္းတြင္ခ်ီမႊမ္းၾက၏၊ ခုၿပီးမွငါလားမည္၊ ရဲဗိုလ္ပါလည္း၊ မၾကာခုစံုစီဟု၊ ဟႃမြက္ထြီဆိုေသာခါ၊ သိန္းသန္းကုဋီ၊ ဗိုလ္ၿခီအမ်ားလာလွ်က္၊ ၿခီရင္းတြင္စု႐ုံး၍၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ မၾကာေရာက္လာ၏ေလး။

ေရာက္၍ဧကန္၊ ခ်ီတက္ျပန္မည္အမွန္သာ၊ မင္းျမတ္စြာႏႈတ္ေတာ္က၊ ေရာင္ဇေနာင္ကို၊ ယင္းတြင္အဏာခ်၍၊ သေဘၤာႏွင့္လွီ႐ို႕မွာ၊ သူရဲပ်ံသည္၊ အမွန္ရဲမက္ေတာ္လည္း၊ ဂုရာသာစီးရမည္၊ ေျပာင္းႀကီးဇ၀ါ၊ ဗံုးစၾကာကို၊ ယင္းမွာတင္ယူေပေလာ့၊ ကုန္းေၾကာင္း၀ယ္တစလား၊ ရထားျမင္းဆင္၊ လွည္းငင္၀န္တိုက္ႏြားႏွင့္၊ ရဲမက္မ်ားေထာင္ေသာင္းကို၊ ရခိုင္ဗိုလ္မွတ္၊ ေဒးသွ်ိန္သတ္သည္၊ မျပတ္တပ္ဦးခ်ီေလာ့၊ ေနာက္ရပ္ၿမီသူရဲေဖာ္၊ စပါအိတ္သည္၊ ဟိႏၵဳတ္သားနီသာတည္း။ (-----)၊ ျမင္းစီးမွာေမာင္းဂြတ္က၊ မီးက်ည္တန္ေခၚ၊ လက္နက္ေတာ္ကို၊ လွ်င္စြာယူေဆာင္ခေလာ့၊ ေသနပ္ႏွင့္လွဲကမံ၊ လက္နက္မ်ားကို၊ ပီးအပ္ႏွံ၍၊ ႀကီးစည္သံေဗာမႈတ္ကာ၊ ခရာထြက္သည္၊ တိမ္ထြတ္ထက္အာကာမွ၊ တီးမႈတ္လာဟန္မျပား၊ ေသာင္းဇမၺဴ၀ယ္၊ ထိန္႔ဆူေက်ာ္ႏွံ႕ၾကားမွ်၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္၏ေနာက္ေတာ္၀ယ္၊ ပြင့္ေလာင္းလွ်ာေမ့ၾကင္စ၊ ကပ္၍ပါသည္၊ ဆံႁမႊာမယြင္းခြတည္း။ မႈးမတ္ကားအထဲမွာ၊ ဖဲြ႕ဒါႀကီးသည္၊ အေသာင္းအဒူလာႏွင့္၊ အေဟာဒါမာတဒိန္၊ အစီရင္ေထြ၊ တိုးေအာင္ႄကြယ္သည္၊ အကယ္ပါလွ်င္းလီ၏၊ တိုင္းရပ္ၿမီရခိုင္မွာ၊ ဒါးပိုင္ႀကီးသည္၊ ရွိကအမတ္ေတာ္၏၊ ရင္တြင္းေမွ်ာ္က်ဴး၍ဖြား၊ ထိန္႔ထိန္႔ဆူသည္၊ ဇမၺဴကၽြန္းလံုးၾကား၏၊ သားႀကီးကားအမ္းစားသာ၊ ေမ့သက္သွ်င္လည္း၊ ယင္းခါေနာက္တြင္ပါလွ်က္၊ ေခၚတြင္ကာတိမ္ၾကားဗိုလ္၊ မာလံုသတ္သည္၊ ရီေၾကာင္းခ်ီလီဆိုက၊ ေနာက္ေတာ္ကိုပါလီျငား၊ သိန္းသန္းဗိုလ္ၿခီ၊ အသၤခ်ီသည္၊ ၿမီ၀ယ္မြန္းမွ်လား၏၊ ခ်ီတက္ျငားလားလီခါ၊ စစ္တေကာင္းသည္၊ ျမစ္မကိုကူးပါလွ်က္၊ တက္လီေသာ္လက္၀ဲနား၊ ေဘာင္းဒြတ္ေတာင္ကို၊ ပါယ္ေယွာင္လြန္ေက်ာ္လားက၊ လက္ယာနားျပင္ႀကီးသာ၊ ေဖာက္က်ီစ်ီးကို၊ လြန္၍လားလီပါလွ်က္၊ ကန္ရွည္မွာဆိုက္မနား၊ ဟာလဘင္းေခၚ၊ စုကၠရာကို၊ လွ်င္စြာခ်ီတက္လားေသာ္၊ ရီကင္းနားဆည္ႀကီးသာ၊ ပတၱလီကို၊ ထိုခါဆိုက္ေရာက္ပါ၍၊ ပင္း၀ါရြာမေရာက္ခင္၊ ရခိုင္၀န္သာ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္သည္၊ ယင္းမွာၾကားလီက်င္၏၊ သားေမာင္ပင္င၀ိုက္ေက၊ ငါ႐ို႕သက္သည္၊ အခုသီရမည္ဟု၊ ဖက္ယပင္းငိုၾကခါ၊ အတြင္း၀န္သည္၊ မွန္မွန္ၾကားလီပါ၍၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတုန္လႈပ္ျငား၊ မိုးဦးခါသည္၊ ဖားေသာ္ျမည္ေသာလားသို႔၊ တေသာေသာငိုလွ်က္သာ၊ တပ္လံုးသားသည္၊ ထြက္လားၿပီးလီပါက၊ ဖမ္းဆီးကာရွာမရ၊ တစစ္ေအာင္သည္၊ င႐ို႕အသွ်င္ဘုန္းေၾကာင့္ႏွင့္တည္း။

ခ်ီတက္ႄကြလိုက္လီခါ၊ ဖေလာင္းခ်ိတ္မွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္တံုပါလည္း၊ ေတာင္ကိုသာေမွ်ာင္ကာလား၊ ရဲစုေခ်ာင္းလြန္၊ ခ်ီတက္ျပန္ေသာ္၊ အမွန္မတန္႔မနားတည္း။ ပန္းေမာ္ကားလက္၀ဲသာ၊ သင္းေပါင္းေခ်ာင္းကို၊ ပါယ္၍လြန္ခပါလွ်က္၊ ျမင္းမ်က္ႏွာေတာင္အနား၊ လားလီပါေသာ္၊ ငတ္ေမာ္ဆိုက္ေရာက္ျငားက၊ ရဲမက္မ်ားသိန္းဗိုလ္ပါ၊ ေညာင္းညာၿဖီလွ်က္၊ ဆိုင္းငံ့နီရပါသည္၊ ေမာင္ေတာတပ္မွာတည္းေလး။

ေမာင္ေတာတပ္မွာ၊ ဆိုက္ေရာက္ပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ဥာဏလွ်င္ၿမိဳ႕စာရြီး၊ လက္၀ဲဖက္မွာ၊ တပ္မေတာ္ကို၊ ၿဖိဳကာထြက္၍ၿပီးလွ်က္၊ ေၾကာက္၀ွန္ႀကီးတုန္လႈပ္ကာ၊ ေအာက္သားပ်က္သည္၊ လွ်ိဳ႕၀ွက္နီလီပါက၊ ယင္းေသာခါင႐ို႕သခင္၊ အေနာက္ငယ္ကို၊ လက္၀ယ္သိမ္းယူက်င္၍၊ အစလွ်င္ပဌမ၊ ေႏွာင္းေဖာ္ရႊီကို၊ ကၽြန္းအုပ္ခန္႔ပီးခလွ်က္၊ ခ်ီတက္ႄကြလားၾကခါ၊ အလယ္သညာ၊ ကုလားရြာမွာ၊ လွ်င္စြာေရာက္လီပါက၊ ယင္းတြင္သာဆိုက္မနား၊ ေက်ာက္ပန္းစြယ္ကို၊ လက္ယာပါယ္ေယွာင္ထားလွ်က္၊ တေသာေသာခ်ီၾကခါ၊ ျပည္ထိပ္မွတ္သည္၊ မယူနတ္ႀကီးေမာ္သို႔၊ ဆိုက္ေရာက္ခါတံုၿပီးမွ၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ ယင္းတြင္တပ္ႀကီးခ်၍၊ တန္႔ရပ္ၾကနီေသာခါ၊ (-----)၊ သင့္ရာသားႏွင့္၊ မိမၼသားသူငယ္မ်ား၊ ဥပမာသည္၊ သားလင္ေရာက္လာျငားသို႔၊ ရႊင္ေပ်ာ္ပါး၀မ္းႀကီးသာ၊ (ဆက္) အဖူးလက္ေဆာင္၊ မ်ားေျမာင္ပို႔ဆက္လာ၏၊ ခ်ီတက္ကာတေသာေသာ၊ ဦးရာဇ္ေတာင္သည္၊ သွ်င္ပင္ဓါတ္ေရာက္ျငားက၊ အထြတ္ဖ်ားေစတီမွာ၊ တင္းခြန္ကုကၠား၊ မုေလးပြားကို၊ လွ်င္ျငားပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ လားလီကတံုခါေပ၊ ကုလားပံုးကို၊ လက္၀ဲထားခသည္တည့္။ ဆင္ခံ၀ယ္ဆိုက္ေရာက္က၊ င႐ို႕သခင္သည္၊ ယင္းတြင္တပ္ဦးခ်လွ်က္၊ ကုလားကအေဟာဒါ၊ မာတဒိန္ကို၊ စာႏွင္စီလႊတ္ပါ၏၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ထဲ၀ယ္၊ တလိုင္းေအာက္သား၊ သွ်မ္းအမ်ားကို၊ လွ်င္လွ်ားထြက္လားေစဟု၊ ၾကံကာေပနီေသာခါ၊ နင္႐ို႕မ်ားသည္၊ က်င္းက်င္းအကုန္စြာကို၊ ရဲမက္ေတာ္ဂူရာက၊ သတ္ျဖတ္မည္ဟု၊ အကယ္တည့္တည့္ေျပာ၍၊ ခုလွ်င္လွ်ားတုတ္ေႏွာင္မည္၊ တမန္လႊတ္လွ်က္၊ ေခၚပတ္ေျပာတံုေပလည္း၊ နားမလည္ေအာက္သားမွာ၊ ေကာင္းမည္ထင္ဗ်ာ၊ ယင္းတြင္တြင္းတူးပါလွ်က္၊ ႄကြက္ဟန္သာနီတံုျငား၊ စာရြီးႀကီးသည္၊ င၀ိုက္ေကႏွင့္၊ နားခံေမာင္လံုးမ်ား႐ို႕၊ အမွားမွားနီၾကခါ၊ င႐ို႕သခင္သည္၊ ယင္းတြင္မာန္ႀကီးပါ၍၊ ေဂၚမီေတာ္ေမာ္သတ္ႏွင့္၊ ေမာေဇာ္ကတ္တင္၊ ေသာက္သတ္လွ်င္လည္း၊ ခုပင္ခ်ီလားၾကဟု၊ ႏႈတ္သံျမခ်ခါ၀ယ္၊ ရီဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္၊ လွ်င္ေစာခ်ီတက္လီ၍၊ တိုက္ၾကၿပီးတံုေသာခါ၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ ၿပီးျငားမလြတ္ပါတည္း။ နားခံေတာ္ေမာင္လံုးမွာ၊ လက္၀ါးေပါက္လွ်က္၊ ပုန္းေရွာက္ထြက္ၿပီးလီ၏၊ င၀ိုက္ေကစာရြီးမူ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ သဲဖ်ားႄကြီလႈပ္တုန္မွ်၊ အငတ္မႈမစစ္သာ၊ လင္းကဲအသြင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ယင္းတြင္ၿပီးလီပါက၊ ေခ်ာင္းဖလာတပ္ႀကီးကို၊ ဘုန္းေတာ္အားႏွင့္၊ လွ်င္လွ်ားတိုက္ခိုက္ၿဖိဳသည္၊ ၿငိဳးသိုစကားေၾကာင့္ေလး။

ၿငိဳးသိုမွန္စြာ၊ တိုက္ၾကပါသည္ယင္းခါတြင္၊ အုန္းတပင္တပ္မမွာ၊ မိုးေကာင္းဗိုလ္ႏွင့္၊ ငေခ်းၾကားလီပါက၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတံုလႈပ္ျငား၊ တပ္လံုးသူသည္၊ ေဆာင္းတြင္ခ်ဳပ္ထားငါးသို႔၊ သီမိေမာအသြယ္သြယ္၊ ေၾကာက္၀ွန္ႀကီး၍၊ ထြက္ၿပီးၾကလီ၏။ 

ခ်ီတက္ေပင႐ို႕သခင္၊ ကၽြဲျခံေတာင္မွာ၊ လွ်င္စြာဆိုက္ေရာက္က်င္က၊ မ်ားလူသွ်င္ရဲမက္ေတာ္၊ ကၽြဲႏြားေတာင္းလတ္ပါသည္၊ ပြင့္ေလာင္းလွ်ာေမ့သခင္၊ ရခိုင္ျပည္၀ယ္၊ ဟိသည္လူမြန္းဖ်င္ကို၊ စုလံုးက်င္ေခၚေသာခါ၊ သလြန္ေတာင္ကို၊ စီရင္အုပ္ထိန္းပါလွ်က္၊ ကၽြန္းအုပ္သာငေရွာက္ေဖြ၊ ေတာင္ဖက္ကၽြြန္းကို၊ ထိမ္းသိမ္းစီရင္ေပ၍၊ ေဖာ္ရွီသည္ကၽြြန္းအုပ္ကား၊ ၀မ္းႀကီးသာ၍၊ လွ်င္စြာေရာက္လာျငားတည့္။ မူဇဲကကၽြန္းအုပ္သာ၊ ငေၾကာင္ၿပိန္းေတာ၊ လွ်င္ေစာေပါက္ခ်လာလွ်က္၊ စစ္ေတြမွာေကာင္းစံရႊီ၊ ေတာင္ရင္းကၽြန္းနီ၊ ေပၚထြန္း၀ီႏွင့္၊ ျပေသွ်၀င္းကၽြန္းနီ၏၊ ျပားကၽြန္းဆီအသက္ႏွံ၊ က်ိန္းရွိေနာက္မွာ၊ ကၽြန္းအုပ္ေမာင္သာၾကံလွ်င္၊ လာၾကျပန္တံုေသာခါ၊ ျပည္လံုးသားသည္၊ ေသာေသာ႐ု႐ုဆာ၍၊ ဆိုက္ေရာက္လာတံုေပက၊ ေမ့ခ်စ္ေမာင္သည္၊ ယင္းတြင္အားႀကီးရ၏၊ လိုသမွ်ကၽြဲႏြားေပ၊ ဆန္ရီစပါး၊ ဆီပ်ားေထာပတ္မ်ားကို၊ ယူေဆာင္လာဆက္ပီးခါ၊ ခ်ီၾကရာတေသာေသာ၊ ပါးေတာ္ေတာင္မွာ၊ လွ်င္စြာဆိုက္ေရာက္ျငားက၊ ေတာင္ထိပ္ဖ်ားအထက္မွာ၊ ေအာက္သားမ်ားကို၊ လြတ္လပ္ေမွ်ာ္ခီပါက၊ ရခိုင္သားစဖာအိပ္၊ တပ္မင္းျမေဖာ္၊ သုဗတာႏွင့္၊ ဂူရာႏွစ္ပါး၊ ဖိလွ်က္တိုက္သတ္ၿပီးတံုလီခါ၊ ပုခန္းဗိုလ္သည္၊ ေနမ်ိဳးသူရိန္သာတည္း၊ မကၠရာၿမိဳ႕သူႀကီး၊ မ်က္စိေျပာင္းျပန္၊ ထိပ္ဆံအသက္ၿပီးလွ်က္၊ ဟစ္ေၾကာ္ကၽြီးျမည္၍သာ၊ စိုက္စိုက္မတ္မတ္၊ တန္းလွ်က္ၿပီးလီပါသည္၊ ကိုယ့္ရြာေရာက္ေအာင္တည့္ေလး။

ေရာက္ေအာင္ကိုယ့္ရြာ၊ မကၠရာသို႔ၿပီးခါတြင္၊ ခ်ီတက္က်င္လိုက္လီခါ၊ ဇီးဇာျပင္မွာ၊ လွ်င္စြာဆိုက္ေရာက္ပါက၊ ထိုဖက္မွာမဟာထီး၊ ငါးရေကာက္ေခၚ၊ ေခ်ာင္းနားေမာ္၀ယ္၊ ဟိသည္တပ္မႀကီးကို၊ ျမင္ကတ္ၿပီးတံုေသာခါ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းသည္၊ လွ်င္ျပင္းခ်ီလားပါ၍၊ သူရဲေတာ္ဂူရာမ်ား၊ ေတာင္းေလာင္က်ီကို၊ အညီစိုင္သင့္ထားလွ်က္၊ လက္ယာနားျမင္းစီးသာ၊ ဟိႏၵဳတ္သာနီ၊ နီသည္လက္၀ဲမွာတည္း။ 

ရခိုင္သာတပ္ဦးက၊ ႀကီးစည္တီးကာ၊ ေဗာမႈတ္ပါသည္၊ သံ၀ါၿခိမ္းေမာင္းျငာလွ်က္၊ ခ်ီလားၾကတိုက္လီခါ၊ မဟာထီးမွာ၊ တပ္မ်ားကုန္ေအာင္စြာကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာလႊင့္လီက၊ ေဇတဗိုလ္သည္၊ ၾကံရာရွာမရတည္း။ ပုခန္းကဗိုလ္မင္းသာ၊ သူရဲႀကီးမူ၊ တပ္လံုစိုးအုပ္ပါလွ်က္၊ ငိုၾကရာတေသာေသာ၊ က်ားကိုျမင္ေသာ္၊ သမင္ၿမိဳင္ေခ်ာင္ေတာက၊ ေၾကာက္၀ွန္ျငားတုန္လႈပ္ကာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ မျပားယင္းပမာသို႔၊ ထြက္လားကာအသြယ္သြယ္၊ ေတာေတာင္ဦးဖ်ား၊ ၿပီးျငားပုန္းေယွာင္လီ၏။

ခ်ီႄကြၿပီးလားလီခါ၊ ေပါင္းတုတ္ျပင္မွာ၊ သခင္ဆိုက္ေရာက္ပါက၊ ဆိုင္းရပ္ကာဗိုလ္လူမ်ား၊ တပ္ေတာင္တာကို၊ ထိုခါၾကည့္႐ႈျငားက၊ ၿမိဳ႕အနားေတာင္႐ို႕မွာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ မဲမဲျပဳတ္ျပဳတ္ဆာလွ်က္၊ ကြန္းစီးေခၚေပါင္း၀၀ယ္၊ ရခိုင္၀န္သာ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္ႏွင့္၊ နားခံငကၽြတ္ေကတည္း။ 

င၀ိုက္ေကစာရြီးေတာ္၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးကား၊ ႀကီးၾကပ္အုပ္ျပဳပါ၏။ ပန္းဒေလ၀န္ေဟာင္းသာ၊ ေပါင္းကာစု၍၊ ေသာေသာ႐ု႐ုဆာလွ်က္၊ တပ္စဲြရာၿမီကတုတ္၊ ေတာင္ထိပ္ထက္တြင္၊ ေတာေမ်ာက္သြင္သို႔၊ ေပါင္လွ်င္မဲပုတ္ပုတ္ႏွင့္၊ ဆစၧီ႐ုပ္ေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္၊ အသားမဲမဲ၊ သြားၾကဲၾကဲသည္၊ ေဂါင္းလည္းစုတ္ခၽြန္းသြယ္တည္း။

ခြတ္သတ္မည္အဟန္ေယာင္၊ စာရြီးႀကီးေထြ၊ င၀ိုက္ေကလည္း၊ လက္ခုပ္တေဖာင္ေဖာင္ႏွင့္၊ ပုဏၰားေတာင္အထိပ္မွာ၊ ေခၚတြင္ၾကသည္၊ ညာဏေအာက္သားေသာ္ကား၊ တပ္ႏွင့္သာစီး၍ေပ၊ လီသာေတာင္သည္၊ ျမင့္ေခါင္အထိပ္၀ယ္၌၊ ဗိုလ္လုပ္သည့္ၿမိဳ႕အုပ္သာ၊ ေမာင္ဗ်ဲဟူျငား၊ သွ်မ္းေအာက္သားႏွင့္၊ ငပြင့္တပ္ဟိပါလွ်က္၊ ကခုန္ကာတေသာေသာ၊ သတ္မည္ေယာင္သည္၊ ဟန္ေဆာင္တကားကားႏွင့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကားအတြင္း၀န္၊ ငေမာင္စသည္၊ ေနာက္ကပုန္းနီျပန္၏။ 

ေၾကာက္ျခင္းဟန္ျပင္မထုတ္၊ ၀သဲဖက္မွာ၊ ပုန္းေယွာင္ပါ၍၊ ထိုခါဥပါယ္ျပဳလွ်က္၊ စစ္မႈစီရင္၊ ေၾကာက္ဟန္ႀကီး၍၊ ေၾကာင္းလမ္းခုတ္ထြင္ျပန္၏။ 

ငေက်ာ္ဇံမုဆိတ္ရွည္၊ ျပည္လံုးသားကို၊ မႊီလွ်က္ဂုံးတိုက္သည္ကား၊ သတ္ရမည္ရခိုင္ကို၊ နိမပ်က္သာ၊ တိုးတိုးခ်ပ္ခ်ပ္ဆိုလွ်က္၊ မ်က္ႏွာလိုခံ၍ေပ၊ ၿမိဳ႕၀င္းထဲတြင္၊ ပုန္းလွ်က္၀င္ကာနီသည္၊ မွန္မွန္ၿပီးလို၍ေလး။

ၿပီးမည္ဧကန္၊ နီၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါင႐ို႕သခင္၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ရႊီစင္ႏွင့္၊ ေတာင္ထိပ္တြင္တပ္မ်ားကို၊ ခဏခ်င္းႏွင့္၊ လွ်င္ေစာတိုက္ၾကဆိုလွ်က္၊ အာဏာကိုပီးေသာခါ၊ ေဇာ္ေနာ္ဟူၿပီ၊ မာရိသွ်ိန္သည္၊ ၿခိမ္းမဲတိုက္ေမာင္းေၾကာ္၍၊ ၀မ္းႀကီးသာအားႀကီးရ၊ ရဲမက္ေတာ္ကို၊ စိုင္ကာအသင့္ခ်လွ်က္၊ တီးမႈတ္ၾကအသြယ္သြယ္၊ ပုလီေစာင္းညႇင္း၊ ႀကီးနင္းစည္ပုတ္ေကႏွင့္၊ ခရာသည္ႏွဲသံေကာက္၊ စည္ႀကီးတီးကာ၊ ေဗာမႈတ္ပါသည္၊ ျပည္ရြာထိန္႔လန္႔ေခ်ာက္မွ်၊ တေယာက္တစစီ၊ ေအာက္သားတပ္ကို၊ နင္း၍တိုက္သတ္လီ၏။ 

လက္နက္၀ယ္ဗံုးစၾကာ၊ တခ်က္ပစ္ေသာ္၊ ထြတ္ဖ်ားထက္အာဏာသို႔၊ တက္လီပါတံုၿပီးမွ၊ သက္လတ္ပါသည္၊ အာကာမိုးေပါက္က်သို႔၊ ဆင္ျမင္းကလူသူမွာ၊ မွန္သရိကို၊ ထံုးပံု၏ဟန္ပမာသို႔၊ ႀကီမြကာသီဆံုးေပ်ာက္၊ မီးက်ည္တန္းသည္၊ အမွန္ထိုလက္နက္ကို၊ တခ်က္ပစ္လႊတ္ေသာခါ၊ တိမ္ကိုခဲြ၍၊ ၀ဲလွ်က္တက္လီပါ၏။

ထက္အာကာမိုးႀကိဳးသံ၊ သက္လာက်၍၊ မႊီလွ်က္သတ္ျခင္းဟန္ကား၊ ခုန္လႊားပ်ံ၀ဲကာကာ၊ ေခ်ာက္ေျမာင္ေတာင္ၾကား၊ ပုန္းလွ်ိဳးျငားလည္း၊ ၿပီးလားမလြတ္ပါတည္း။

သံုးရက္သာ၀ီ၀င္း၀င္း၊ တိုက္ၾကပါသည္၊ ေတာေတာင္ၿမီလံုးလင္းမွ်၊ တိုင္ပင္ျငားတနည္းမွာ၊ လီသာေတာင္ကို၊ ဦးေအာင္နင္းၾကပါဟု၊ ခ်လတ္ခါတံုေပက၊ ေဇာ္ေနာ္ေခၚမွတ္၊ ဇီရီသတ္သာ၊ လြတ္လြတ္ခ်ီလွ်င္းပါလွ်က္၊ ဂူရာသည္ရွိဦးတပ္၊ ေတာင္ေလာင္က်ိလည္း၊ ယင္းခါေနာက္ထပ္ကပ္၍၊ ညဥ့္တလပ္သန္းေခါင္တြင္၊ လီသာေတာင္ကို၊ လွ်င္ေအာင္တက္တိုက္က်င္က၊ မ်က္ေတာင္ပင္မခတ္မွီ၊ ၿမိဳ႕အုပ္ေခၚေထြ၊ ငေမာင္ေဗ်သည္၊ လြယ္လြယ္ၿပီးလားလီ၏။

ပုဏၰားဆီေတာင္ထိပ္မွာ၊ ေခၚတြင္ၾကသည္၊ ဥာဏေအာက္သားေသာ္ကား၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာတုန္လႈပ္ျငား၊ ၿပီးလားလီသည္၊ အိမ္မွာသားမယားကို၊ ေစာင္းလွည့္ျငားမၾကည့္ခင္၊ ကိုယ့္အသက္ကို၊ လြတ္ေၾကာင္းၿပီးလီက်င္၏။ 

ကြန္းစီးလွ်င္ေပါင္း၀မွာ၊ တပ္တြင္ဟိျငား၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ ေသာေသာ႐ု႐ုဆာလွ်က္၊ ၿပီးလီခါတံုကေပ၊ ေမာင္စံေပ်ာ္ႏွင့္၊ နားခံငက်က္ေကတည္း။ င၀ိုက္ေကေမာင္ရဲသာ၊ ေလးေယာက္စံုသည္၊ ပူးတံုဖက္ၾကပါလွ်က္၊ ငိုၾကရာတသွ်ဳတ္သွ်ဳတ္၊ ၾကက္သိမ္း၀ွန္သည္၊ လိပ္ျပာထြက္လုတ္လုတ္တည္း။

ဆစၧီစုတ္ေမ်ာက္ရီငန္၊ သူငယ္သားကို၊ ဖမ္းစားသည့္ဟန္သို႔၊ မ်က္ဆန္သာချပဴးျပဴး၊ ဆံပင္ဖားရား၊ ၀မ္းဖားဖားသည္၊ ၿခီကိုကားရားျပဳလွ်က္၊ ဖားျပဳတ္အသြင္၊ သွ်မ္းေအာက္သား႐ို႕၊ ၿပီးျငားက်င္သည္၊ ေငြေတာင္ေပါက္၀ကေလး။

ေငြေတာင္ေပါက္က၊ ၿပီးလားၾကသည္ယင္းမွသာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခၚတြင္၊ ၀န္ငမင္သည္၊ သဲဖ်ားၾကသိမ္း၀ွမ္၍၊ အၾကံကိုရွာမရ၊ ၿပီးလားၾကသည္၊ ဘီလူးမတန္းခါးမွတည့္။

ပန္းစ်ီးေျမာင္းကိုလြန္၊ မိုးႀကိဳးဂ်ိဳင္ကို၊ စိုင္ကာလားလီပါလွ်က္၊ ၀က္ေခ်ာင္းသာပယ္လြန္ျငား၊ တက္လီပါေသာ္၊ ခ်င္းရြာေတာင္ၿခီနားက၊ ပုန္းလွ်ိဳးျငားကုတ္႐ႈတ္ကာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဧကန္၊ အတြင္း၀န္သည္၊ အမွန္ၿပီးလီပါက၊ ရွာၾကရာတေသာေသာ၊ ဂ်ီဒရယ္သည္၊ ဆတ္ငယ္ကိုယ္အလားသို႔၊ လမ္းစပ္ၾကားျခံဳထဲမွာ၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးကို၊ အလွ်င္ဖမ္းမိပါ၏၊ သကၠရာဇ္မွာတေထာင္ျဖစ္၊ တရာ့သွ်စ္ဆယ္၊ စြန္း၀ယ္သွ်စ္ခုႏွစ္က၊ တန္းခူး၏လဆန္းမွာ၊ ဆယ့္ေလးရက္သည္၊ ေသာက္ၾကာနိတြင္သာတည္း။

တပို၀္ေက်ာ္နီထြက္၀ယ္၊ ရန္ခပ္သိမ္းကို၊ ေပ်ာက္ၿငိမ္းေအာင္ျမင္ေပက၊ ၀မ္းသာေထြအားရက်င္၊ ဓည၀တီ၊ ရခိုင္ျပည္ႀကီးတြင္၌၊ ပုရိန္ျပင္အထဲမွာ၊ ျမသြင္နတ္ကို၊ ပသပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေကာင္းသည့္ခါနိရက္၀ယ္၊ ရဲမက္ဗိုလ္ပါ၊ လူတကာကို၊ ယင္းမွာစု႐ံုးစီ၍၊ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕ထဲမွာ၊ ဘာသာေလွ်ာက္၊ ေျပာင္းမီးေပါက္သို႔၊ ပစ္ေျမွာက္ပူေဇာ္ပါလွ်က္၊ ေအာက္သားသာပိုင္ကာလ၊ သွ်င္ဘုရင္မွာ၊ နန္းသက္ေဖာ္၍၊ ရႊီဂူေစတီမဟု၊ ေခၚတြင္ထလူတကာ၊ တိုက္၀န္မင္းသည္၊ တည္ရင္းေစတီေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္လွ်က္ေပ၊ ယင္းေတာင္ထိပ္မွာ၊ အိမ္ႀကီးေဆာက္လုပ္စီ၏၊ င႐ို႕ျပည္၀ယ္သွ်င္မင္းႀကီး၊ ေကာလိယရာဇာ၊ တည္လုပ္ပါသည္၊ သွ်င္ေတာ္မဟာထီးကို၊ ခ်ိဳးဖဲ့ၿပီးလႊင့္ပစ္ကာ၊ ေစာမြန္တည္ျပဳ၊ မင္းဗာလုပ္သည္၊ တံတိုင္းၿမိဳ႕၀င္းေတာ္ကို၊ ၿဖိဳဖ်က္ကာပစ္၍ေပ၊ သိုက္စာထြက္ကို၊ သွ်မ္းေအာက္သားသည္၊ လိုက္လွ်င္းျပဳၾကသည္တည္း။

ေနာင္ခါ၀ယ္တံုၿပီးမွ၊ ေမ့သက္သွ်င္ကို၊ ယင္းတြင္အာဏာခ်လွ်က္၊ ဂူရာႏွင့္ျမင္းစီးသာ၊ စဖာအိတ္သည္၊ နီဖို႔လိုင္းအိမ္ေတာ္ကို၊ ေဆာက္လုပ္ကာပီးရမည္၊ ေတာင္းလတ္ပါေသာ္၊ လြတ္လပ္ခန္႔ခဲြေပလွ်က္၊ ၀ါးသက္ေကႀကိမ္သစ္ပင္၊ ဗဲကပ္သားႏွင့္၊ လွ်င္ေစာေဆာက္လုပ္က်င္၏။

ရာေထာင္ပင္အိမ္မက၊ လုပ္ရပါသည္၊ ယင္းခါတဌာနတည္း။ 

ေခၚတြင္ၾကလူတကာ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ရႊီ၀ါႏွင့္၊ ဟႃမြက္ကာခ်လတ္သည္၊ ရမ္းျပည့္ၿမိဳ႕ႏွင့္၊ သံတဲြမာန္ေအာင္၀ယ္၌၊ ဟိနီသည့္ေအာက္သားကို၊ ေဇာ္ေနဟုမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ လြတ္လပ္တိုက္ခီဆိုက၊ ကတ္တင္ဗိုလ္ေမေဇာ္သတ္၊ သေဘၤာစီးကာ၊ ခ်ီၾကပါသည္၊ ျမစ္မွာစင္းခ်င္းစပ္မွ်၊ လြတ္လပ္သာခ်ီလား၍၊ မာန္ေအာင္ၿမိဳ႕မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီ၏ေလး။

ေရာက္ၾကဧကန္၊ တိုက္ၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါၿမိဳ႕၀န္ကား၊ ရဲစက္ေကသည္၊ ထို၀ယ္သွ်မ္းေအာက္သားလည္း၊ ေၾကာက္၀ွန္ျငားမၾကံသာ၊ ကိုယ့္မယားကို၊ လက္ဖ်ားဆဲြကိုင္က်င္လွ်က္၊ မ်ားတကာေဖာ္မရ၊ ႏွစ္ေယာက္တည္းပင္၊ ေတာထဲ၀င္၍၊ ျခံဳတြင္ပုန္းလွ်ိဳးၾကလွ်က္၊ တခဏနီေသာခါ၊ ေဇာ္ေနာ္ေခၚမွတ္၊ မယ္ကာရီသတ္သည္၊ ၀န္းပတ္ထားလွ်င္းပါ၏၊ ဖမ္းဆီးကာယူ၍ေပ၊ ႏွစ္ေယာက္စံုကို၊ လြယ္ကူရလီသည္တည့္။ 

သေဘၤာတြင္ေဆာင္ၿပီးခါ၊ ကုလီကတၱာ၊ ရႊီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ၊ လွ်င္စြာပို႔လီပါ၏၊ ရမ္းျပည့္မွာ၀န္ျပဳသူ၊ ေမာင္ယံကလည္း၊ အကယ္ၾကားလီတံုက၊ ေမာင္ဗ်ဲမူအခြန္၀န္၊ ႏွစ္ေယာက္လူသည္၊ တိုင္ပင္ျပဳၾကျပန္၏၊ အသတ္ခံနီးေသာခါ၊ ငါတို႔သက္သည္၊ ဆံုးပ်က္မည္ခႏၶာတည္း။

သူ႐ို႕သာမေရာက္ခင္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးကိုလႊတ္က်င္လွ်က္၊ ထြက္၍ၿပီးၾကက်င္အံ့။

ေျပာတိုင္ပင္ျပဳၿပီးခါ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ ထြက္လားၿပီလီပါ၏၊ သံတဲြမွာတဌာန၊ ၿမိဳ႕သူႀကီးဟန္၊ ငပန္းစံကို၊ လွ်င္ျမန္ခြတ္ထစ္ၾက၏။

ၿမိဳ႕၀န္ကားေရႊမန္းသာ၊ ေအာက္သားမ်ားသည္၊ ေသာေသာ႐ု႐ုဆာလွ်က္၊ ေတာင္႐ိုးသာစီး၍ေပ၊ ၿပီးလားျငားသည္၊ အရွိႏိုင္ငံျပည္သို႔၊ ဖမ္းဆီးေဖြရွာမရ၊ သံုးၿမိဳ႕စံုကို၊ လက္၀ယ္သိမ္း႐ံုးရ၏။

ပိုးေလာက္မွ်တေကာင္ပင္၊ သွ်မ္းေအာက္သားကို၊ ေငါက္ေငါက္ေထာင္၍မျမင္တည္း။ 

ရခိုင္တြင္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ၊ ရာပသိမ္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ရီႊ၀ါႏွင့္၊ င႐ို႕ျပည္ရြာကၽြန္းမ်ား၀ယ္၊ တန္သည့္သူကို၊ အရာခန္႔အပ္မည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုၿပီးခါ၊ အသီးသီးသည္၊ ကိုင္းေခ်ာင္းကၽြန္းမ်ားစြာကို၊ ကၽြန္းအုပ္သာေခ်ာင္းစားခန္႔၊ ပရန၀ါ၊ ထိုခါပီးဆင့္အပ္၏။ 

ေနာက္တထပ္အမိန္႔ေတာ္၊ ရခိုင္သားသည္၊ အမ်ားၿမိဳ႕ကၽြန္းရြာ၌၊ ဟိနီက်င္လူ႐ို႕မွာ၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီကို၊ ႏိႈင္းယွဥ္ဖက္မဲ့သာတည္း။

ငါ့ထံမွာျမဲခစား၊ အက်ိဳးေတာ္ကို၊ ၿပီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ျငား၏၊ ပီကၽြန္းႏွင့္ယိုးကၽြန္းေပ၊ ဦးရစ္ေတာင္လည္း၊ ယင္းတြင္ပါလီစီေလာ့။ ပီေခ်ာင္း၀ယ္ေလးၿမိဳ႕သာ၊ ယိုးေခ်ာင္းနယ္လည္း၊ ထိုခါထည့္လိုက္ပါ၍၊ ကၽြန္းအုပ္သာခန္႔၍ေပ၊ သားစိုင္ၿမီးဆက္၊ မပ်က္စားရလီအံ့၊ ဟႃမြက္ထြီဆိုေသာခါ၊ ဖဲြဒါးႀကီးသည္၊ လွ်င္ေစာရြီးတံုပါလွ်က္၊ ပရန၀ါဆပ္ႀကီးခတ္၊ ငါးရြက္စာကို၊ ထိုခါခ်က္ခ်င္းအပ္က၊ ေမ့သက္မွတ္ပြင့္ေလာင္းလွ်ာ၊ ကၽြန္းေခ်ာင္းဖ်ားကို၊ သိမ္းျငားျပဳစုပါ၍၊ သင့္ရာရာအလံုးကို၊ ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာ၊ မစပါသည္၊ ကိုယ့္မွာသားရင္းပမာသို႔၊ ရွိျပဳက်ိဳးကုသိုလ္ကံ၊ မိဘရပ္ၿမီရခိုင္ျပည္မွာ၊ လြယ္လြယ္ေရာက္လာျပန္၍၊ ေပ်ာ္စံပါးတေသာေသာ၊ မြီးမိခင္သည္၊ ႏို႔သွ်င္ေခၽြးမမ်ားကို၊ မျခားဆံတမွ်င္၊ ႏွံသည္သက္ကို၊ တရက္မကြာခ်င္ဘဲ၊ ႏႊဲေပ်ာ္ရႊင္နီၾက၏၊ ရွိသသၤာသည္၊ ၾကမၼာဘုန္းေၾကာင့္တည့္ေလး။

ဘုန္းေၾကာင္းဧကန္၊ နီၾကျပန္သည္အမွန္သာ၊ ယင္းေသာခါင႐ို႕သခင္၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ႏႈတ္ရီႊစင္ႏွင့္၊ ဟႃမြက္က်င္ေျပာလတ္သည္၊ ရခိုင္ျပည္တြင္၊ ဇင္ပတၱင္ကို၊ ၿမိဳ႕၀န္ခန္႔အပ္မည္တည္း။ 

ရမ္းျပည့္၀ယ္ငါလားခါ၊ ဖဲြ႕ဒါႀကီးလည္း၊ မျပတ္ေနာက္ေတာ္မွာ၌၊ ခ်ီလားရာပါရမည္၊ ေအာင္ေက်ာ္ပန္းရႊီ၊ ေသာ္တလီသည္၊ ငါ့ဆီလိုက္ရမည္ဟု၊ ဟႃမြက္ေထြဆိုၿပီးခါ၊ ပတၱင္သတ္ကို၊ ၿမိဳ႕တြင္ထားလတ္ပါ၍၊ မိုးဃ္းပဲြေသာ္ေနာက္ခါ၀ယ္၊ စစ္ေတြကၽြန္းကို၊ ၿမိဳ႕ႀကီးတည္လုပ္ေပဟု၊ ေျပာဆိုေထြယင္းေနာက္မွ၊ သေဘၤာလွီတြင္၊ ၀န္ဆန္ပ်င္၍၊ အလွ်င္ခ်ီႄကြက၊ ေမ့ခ်စ္စယင္းေသာခါ၊ မနီရသည္၊ မင္းႀကီး၏အာဏာေၾကာင့္၊ မြီးေမေတာ္ရီႊႏို႔သွ်င္၊ အလွ်င္မြီးသည္၊ သမီးလွပန္းသြင္ႏွင့္၊ သားဦးလွ်င္ထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ထြန္းပမည္ကို၊ ဖခင္ေအာက္မိကာႏွင့္၊ ေနာက္ေတာ္လားပါလီရာ၊ လားလွ်င္းပါေသာ္၊ ထိုမွ၀ံဘုိ၀၌၊ ဆိုက္ေရာက္ၾကလီေသာအခါ၊ လီသင္းဓုန္းသည္၊ မုန္တိုင္းဟန္ပမာသို႔၊ ထလတ္ရာတံုေပျငား၊ ရႊီႏို႔သွ်င္သည္၊ မိခင္ေခၽြးမမ်ားကို၊ ေအာက္မိျငားတကာကာ၊ တဆတ္ဆတ္သည္၊ မျပတ္လားလီပါ၍၊ ရမ္းျပည့္သည္ၿမိဳ႕၀ယ္သာ၊ အမ်ားမၾကာ၊ ယင္းတြင္ဆိုက္ေရာက္ပါက၊ မာန္ေအာင္ႏွင့္သံတဲြမွာ၊ ဟိသမွ်သည္၊ လူႀကီးလူငယ္ေသာ္ကား၊ ၀မ္းႀကီးသာအားပါးရ၊ လာၾကပါသည္၊ သၾကၤန္ပဲြမကတည့္။ 

႐ိုတုတ္ကြအသြယ္သြယ္၊ င႐ို႕သခင္သည္၊ အသွ်င္ထံေတာ္၀ယ္၌၊ ခယေထြနီၾကခါ၊ တန္သည္သူကို၊ ယင္းတြင္ရြီးစီပါလွ်က္၊ ကၽြန္းေခ်ာင္းမွာအသီသီး၊ သူႀကီးအရာ၊ ခန္႔အပ္ပါသည္၊ ယင္းမွာဆတ္ခပ္ၿပီးလွ်င္၊ လြန္ခ်မ္းၿငိမ္းသာယာစြာ၊ ေလးၿမိဳ႕စံုကို၊ ညီေအာင္ျပဳလွ်င္းပါ၍၊ အရွိမွာအင္း၀ျပည္၊ သွ်င္ဘုရာင္ကို၊ ငါပင္တိုက္ခ်ီမည္ဟု၊ ေနာက္ေတာ္၀ယ္ျမဲမကြာ၊ ေအာင္ေက်ာ္ရႊီႏွင့္၊ ဖဲြ႕ဒါးလိုက္ရပါအံ့၊ ဟႃမြက္ကာဆို၍ေပ၊ သံုးပင္တိုင္သည္၊ လွီယာဥ္သေဘၤာ၀ယ္၌၊ လက္နက္ေထြေျပာင္းဇ၀ါ၊ ေသနပ္မ်ားႏွင့္၊ ခဲယမ္းဗံုးစႂကၠာကို၊ စံုေအာင္သာယူ၍ေပ၊ မိငံုသတ္သည္၊ ယင္းခါပါလွ်င္းလီ၏။

ေအသွ်ိမ္ေသာ္ရာသတ္၊ သွ်င္ဘုရင္မွာ၊ ျမတ္ရာစီခန္႔လႊတ္သည္၊ ေဗတင္တတ္ပုဏၰားေတာ္၊ နံဒရင္ႏွင့္၊ အမွာေတာ္ရြီးသားသာတည္း၊ နားခံမွာငအုတ္ေက၊ သားမယားႏွင့္၊ မႄကြင္းယူလီသည္တည့္၊ ခ်ီတက္မည္တံုေသာအခါ၊ ေမ့ခ်စ္စသည္၊ ႏြမ္းလွ်စိတ္ဗ်ာပါႏွင့္၊ မြီးမည္ေတာ္ရီႊႏို႔သွ်င္၊ အိုယိုမစြမ္းႏွင့္၊ သားကိုတ႐ုက်င္၍၊ လြမ္းပူပင္တလွ်က္ေပ၊ ေရာဂါစီး၍၊ မခ်ိဟိလတ္မည္ကို၊ စိတ္တြင္၀ယ္တြက္လွ်က္သာ၊ မြီးမိခင္ကို၊ မျမင္ခရပါ၍၊ စီးၿဖိဳင္ကာမ်က္ရည္က်၊ စိတ္ဆာ၀ီသည္၊ လီပြီမုန္တိုင္းထသို႔၊ တမ္း႐ုတေအာင့္မိကာ၊ လွီသေဘၤာတြင္၊ ကၽြန္႐ို႕ေနာက္တြင္ပါ၏၊ ခ်ီလားရာယင္းကပင္၊ သီတာျမစ္ကို၊ လႊင့္ျငားတက္လားလီသည္၊ ရန္ငုမ္ၿမိဳ႕ရြာသို႔ေလး။

ရန္ငုမ္ၿမိဳ႕ရြာ၊ ထြက္လားပါသည္ယင္းခါတြင္၊ ကမ္းမျမင္သီတာမွာ၊ လိပ္ေက်ာက္ငါးမန္း၊ ႃပြန္းႃပြန္းေပါျပန္လာက၊ ငါးဆင္သာေရာက္လတ္မွ၊ ငါးေတာက္သူလည္း၊ ရီတြင္ၿဖိဳထိုးၾက၏၊ လင္းသွ်ဴကေပၚကာကာ၊ ရီမီးေက်ာင္းလည္း၊ ကိုက္မည္ခ်ည္းသာရွာလွ်က္၊ ျပင္သာမွာတဌာန၊ ပတ္ကာ၀န္းကာ၊ ရစ္ၾကပါသည္။ 

ထိုမွာလိပ္ငါးမန္းကို၊ ေဆာင္းရွားကားပ်ံ႐ုပ္ဟန္၊ ငါးဒရွည္မွာ၊ ရီတြင္ခုန္လႊားျပန္လွ်က္၊ ကဇတ္ဟန္သူ႔ဘာသာ၊ ငါးသဘင္ကို၊ ယင္းတြင္ျမင္ရပါ၏၊ ေ၀ဘူမွာစိုက္ကာေမ်ာ၊ တင္းက်ိန္ငယ္လည္း၊ ရီတြင္ငုတ္ကာစားလွ်က္၊ ဇင္ေယာ္ကနားပင္းသာ၊ ျမစ္လယ္ေၾကာ၀ယ္၊ ေသာေသာပ်ံ၀ဲကာႏွင့္၊ ႀကိဳးၾကာမွာတဌာန၊ အၿခီစင္းစင္း၊ လိုင္ၾကင္းၾကင္းႏွင့္၊ ခုန္ဆင္းခုန္ဆင္း၏၊ ရီငွက္မဟသၤာမွာ၊ ေမာင္ႏွံႏွစ္ပါး၊ တူစံုလား၍၊ ေတာင္ဖ်ားယွက္ျခံဳကာႏွင့္၊ အစာသာခြန္႔ၾကလွ်က္၊ လိုင္ခ်င္းယွက္တင္၊ ျမဴးေပ်ာ္ရႊင္သည္၊ ရီတြင္သဘင္ငွက္႐ို႕ကို၊ ေမ့ခ်စ္သက္ျမင္ေသာခါ၊ သားဦမိခင္၊ ငယ္ကၽြမ္း၀င္သည္၊ ယင္းတြင္မျမင္လာတည္း။

ျမစ္သီတာလႊင့္ကာလား၊ ဖီးဖိုးစိုင္လာ၊ ရံခါမေရာက္ျငားဘဲ၊ တလိုင္းမ်ားတိုင္းျပည္သာ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္၊ လွ်င္စြာေရာက္လီပါက၊ သူ႔ျပည္ရြာဌာန၀ယ္၊ ရီလည္းမတူ၊ စားမူရြံ႕ရွာဖြယ္ေၾကာင့္၊ ကၽြန္ေနာက္၀ယ္ပါသူမ်ား၊ စာကိုင္ေခၚေထြ၊ နားေပါက္ကယ္ႏွင့္၊ ေဖာင္ရွီမွာခိုင္းစသာ၊ တိုက္စိုးကားတိုးေအာင္ႄကြယ္၊ အုိးေဖာက္ကယ္သာ၊ စံရွီေဖာ္ႏွင့္၊ တြင္ေခၚငႄကြင္းေယတည္း၊ ကုလား၀ယ္မုန္သီးသာ၊ ဖဲြဒါႀကီးမွာ၊ ေယာက္ဖေတာ္တံုပါလွ်က္၊ ကာလနာလိုက္၍ေပ၊ တနိတည္းမွာ၊ က်င္းက်င္းစုေတ့သီ၏၊ အစံေယပ်ာဒါကား၊ လမ္းလားရာမွာ၊ ခႏၶာစုေတ့ျငားလွ်က္၊ ေခၚတြင္ထားလူတကာ၊ က်ီးပင္းရွည္မွာ၊ အကယ္ကၽြန္းအုပ္ေသာ္ကား၊ (-----)၊ ဒလဖက္မွာ၊ ဟိသည္တလိုင္းစု၀ယ္၊ ရႊင္ေပ်ာ္ျမဴးစားကာကာ၊ လင္ႏွင့္မယား၊ သမီးသားသည္၊ ေပ်ာ္ပါးနီျခင္းရာကို၊ ေမွ်ာ္ေခ်မိတုံကာ၀ယ္၊ ပန္းသြင္မိခင္၊ ငယ္ကၽြန္း၀င္ႏွင့္၊ ႏို႔သွ်င္ေခၽြးမငယ္ကို၊ ေအာင့္မိေခ်တံုေသာခါ၊ ကိုယ္တြင္အသက္၊ ထိပ္သို႔တက္၍၊ ေဇာသြီးျပန္လတ္ပါလွ်က္၊ ကာလနာယွဥ္း၍ေပ၊ အသက္လိပ္ျပာ၊ သူ႔ခႏၶာသည္၊ ယင္းခါထြက္လုဖြယ္တည့္၊ ျဖစ္လတ္ေပတံုေသာအခါ၊ အနိစၥႏွင့္ ဘုရားသာမပါဟု၊ တိုင္တန္းကာကိုးကြယ္မႈ၊ ဖီးခပ္သိမ္းသည္၊ ေပ်ာက္ၿငိမ္းခ်င္းခ်င္းကုန္က၊ ၿမိဳ႕ရန္ငုမ္ရပ္ကို၀ယ္၊ ပါယ္ေယွာင္ခ၍၊ ခ်ီတက္လားၾကလီသည္၊ အင္း၀ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ေလး။

အင္း၀ၿမိဳ႕ေတာ္၊ တက္လားပါသည္ယင္းခါလွ်င္၊ လက္၀ဲတြင္ဒလေပ၊ သရက္တပင္၊ ထိပ္၀တြင္၌၊ လွ်င္လွ်င္ဆိုက္ေရာက္လီက၊ ႄကြခ်ီတက္လီေသာခါ၊ လက္ယာနားမွာ၊ ရန္ကင္းစံရာသာတည္း၊ ေခၚတြင္ကာဓႏုျဖဴ၊ ပါယ္ေယွာင္၍ခ်ီႄကြလားလီမူကား၊ လက္၀ဲတြင္ဟသၤတ၊ ထို႔ေနာက္ပ်ံ႕ေအာင္၊ ပါယ္ေယွာင္ဆန္တက္လား၍၊ လက္ယာနားကမ္း၀၀ယ္၊ ေညာင္ဇရဲဟန္၊ နာမရန္ႏွင့္၊ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕ေရာက္လီ၍၊ လက္၀ဲနီျမစ္နားမွာ၊ ပုေတာင္းၿမိဳ႕ကို၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီပါက၊ တလိုင္းသာသွ်မ္းေအာက္သား၊ ကုတ္ကာ႐ႈတ္ကာ၊ ပုန္း၍လာသည္၊ ညဥ့္ခါသူခိုးလားသို႔၊ လမ္းစပ္ၾကားခရီးမွာ၊ ခိုးလွ်က္သတ္မည္၊ ဒရပ္လာတံုပါက၊ ေခ်ာင္းေျမာင္းေတာင္ၾကား၊ သီေပ်ာက္မ်ားသည္၊ ရြံ႕ျငားမရပါတည္း၊ ထြက္၍လွ်င္ၿပီးလီခါ၊ င႐ို႕သခင္သည္၊ လွ်င္လွ်င္ခ်ီတက္လာလွ်က္၊ ျပည္ၿမိဳ႕သာေရာက္လီက၊ ကိုးေသာင္းဗိုလ္ႏွင့္၊ ယင္းတြင္တြိကုန္ၾက၏၊ ေခၚတြင္ထလူတကာ၊ ၾကက္ေတာင္ဗိုလ္ဟု၊ နာမဟိုးဟိုးေက်ာ္လွ်က္၊ ေဇာ္ေနသာကမ္ရိသတ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္၊ တိုင္ပင္ေျပာေဟာၾကပ္လွ်က္၊ ႏႈတ္ကြမ္းဆက္နီေသာခါ၊ မ်က္မွန္ဗိုလ္ဟု၊ နာမည္ေက်ာ္ေဇာပါ၏၊ ေမေဇာ္သာေဇာသွ်ိန္သတ္၊ တပ္ဦးဗိုလ္လည္း၊ ယင္းတြင္ေရာက္ျပန္လတ္က၊ စားေသာက္ၾကအလီလီ၊ ေပ်ာ္မႈဆင္၍၊ ယင္းမွာနီၾကေပသည္၊ ျပည္ၿမိဳ႕ရပ္၀ယ္တည့္ေလး။

ျပည္ၿမိဳ႕ရပ္မွာ၊ နီၾကပါသည္ယင္းခါတြင္၊ တလိုင္းလွ်င္သွ်မ္းေအာက္သား၊ မိမၼဗိုလ္သည္၊ ယင္းတြင္ေရာက္လာျငား၍၊ ျပည္ၿမိဳ႕ပါးအနီးမွာ၊ ရေသ့ၿမိဳ႕တြင္၊ တပ္မူစဲြျငားလာလွ်က္၊ လက္၀ဲမွာန၀င္းတပ္၊ ၀က္ထီးကန္၀ယ္၊ မွန္စြာတပ္ႀကီးရပ္၏၊ ကမ္းပါးစပ္ျမစ္နားမွာ၊ ဖိုးဦးေတာင္သည္၊ ျမင့္ေခါင္အထြတ္ခ်ာ၌၊ တပ္ေတာင္တာစဲြကာေပ၊ ေျမထဲၿမိဳ႕မွာ၊ တတပ္တည္လွ်က္နီ၏၊ ကခုန္သည္တေသာေသာ၊ ဟစ္ေမာင္းေၾကာ္၍၊ သံ၀ါၿခိမ့္သဲေအာ္လွ်က္၊ အမွားမွားေအာက္သားမွာ၊ ေကာင္းမည္ထင္လွ်က္၊ ယင္းတြင္နီၾကပါသည္၊ ကိုးေသာင္းသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ တပ္ဦးဗိုလ္ကို၊ ယင္းတြင္အာဏာပီး၏၊ ၿမိဳ႕အနီးသွ်မ္းတပ္ကို၊ လက္၀ဲေၾကာင္းသာ၊ တပ္ဦးခ်ီလီဆိုလွ်က္၊ လက္ယာကိုငါတက္မည္၊ ျမင္းစီးမ်ားမွာ၊ ေတာကပုန္း၍နီေလာ့၊ ေျပာၾကၿပီးတံုေသာခါ၊ ရဲမက္မ်ားႏွင့္၊ လွ်င္ေစာခ်ီတက္ပါ၍၊ တပိုေက်ာ္နီထြက္၀ယ္၊ သွ်မ္းတပ္ႀကီးကို၊ နင္းလွ်က္တိုက္ၾကလီက၊ ဂူရာသည္စာဖာအိတ္၊ ျမင္းစီးမ်ားသာ၊ ခြတ္ၾကပါသည္၊ လယ္မွာစပါးရိတ္သို႔၊ သွ်မ္းမႀကီးဗိုလ္လုပ္သူ၊ မိသွ်င္သဲသည္၊ နိစၥခႏၶာကုန္၏၊ နီ၀င္မူတပ္႐ို႕မွာ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ ၿပီး၍မလြတ္ပါတည္း။

ရဲမက္ေတာ္ဂူရာမ်ား၊ အသြယ္သြယ္သည္၊ ရွာေဖြတိုက္သတ္ျငားက၊ ၀က္ထီးနားတပ္ထဲနီ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ က်င္းက်င္းျမဳတ္လွ်က္သီ၏၊ မိုးဦး၀ယ္ေတာင္ထိပ္္မွာ၊ ဗံုးစႂကၠာကို၊ ဆင့္ကာလႊတ္လိုက္ပါက၊ ၿပီးေယွာင္ကာပုန္းမလြတ္၊ ေတာင္ၾကားေခ်ာက္ေျမာင္၊ ႏွမ့္ေအာင္ျဖန္႔လွ်က္သတ္၏၊ ေျမထဲရပ္တပ္ကိုေပ၊ ဂူရာမ်ားသည္၊ ၿပီးလႊားတိုက္သတ္လီက၊ ေၾကာက္၀ွန္သည္မခံခ်ိ၊ တပ္လံုးသူသည္၊ အလွ်င္ထြက္ပ်ာၿပီး၏၊ ရန္တစိမေပၚလာ၊ တပ္အမ်ားကို၊ လွ်င္ေစာႏိုင္နင္းပါသည္၊ ဘုန္းေတာ္အေၾကာင္းႏွင့္ေလး။

အေၾကာင္းဘုန္းေတာ္၊ ႏိုင္နင္းပါသည္ယင္းခါလွ်င္၊ ျပည္ၿမိဳ႕တြင္ေစတီႀကီး၊ ေရႊဆံေတာ္ကို၊ ယင္းမွာပူေဇာ္ၿပီးမွ၊ အသီးသီးခ်ီၾကခါ၊ မီးသေဘၤာသည္၊ ရီေၾကာင္းဆန္တက္ပါ၏၊ ကုန္းေၾကာင္းမွာတစလား၊ ႏွဲၿပီခရာ၊ ေဗာမႈတ္ပါသည္၊ ပတ္သာအၿငိမ့္မ်ားႏွင့္၊ ဆင္ျမင္းကားရထားသာ၊ အနႏၲသည္၊ ရြီတြက္မရပါတည္း။ 

သူရဲေတာ္သိန္းကုဋီ၊ ေလးပါးစစ္အင္၊ မြန္းဖ်င္ျပည္ထဲခ်ီ၏၊ လားၾကလီတုံေသာခါ၊ ကာမၿမိဳ႕ကို၊ လက္၀ဲထားခပါလွ်က္၊ လက္ယာမွာဆင္ေပါင္၀ဲ၊ သရက္ၿမိဳ႕သာ၊ လက္၀ဲမွာကို၊ ပါယ္ခြာေယွာင္ထားခလွ်က္၊ တသဲသဲခ်ီတက္ခါ၊ ပဌနဂို၊ တြင္ဆိုၿမိဳ႕ေရာက္ပါက၊ ဆိုင္းရပ္ကာတပ္ႀကီးခ်၊ မ်ားဗိုလ္ပါသည္၊ ယင္းမွာစု႐ံုးၾက၏၊ ေနာက္ဖက္ကျမစ္နားမွာ၊ မလြန္ၿမိဳ႕၀ယ္၊ ေအာက္သားတပ္ဟိပါလွ်က္၊ ပခင္းသာမင္းျမတ္ဖူး၊ ပသခ်င္လွ်င္၊ သွ်င္ဘုရင္မွာ၊ ညီေတာ္အထြီးဆံုးတည္း၊ ဗိုလ္မႈးႀကီးယင္းတပ္မွာ၊ က်ီ၀န္မင္းကို၊ အႀကီးျပဳပါလွ်က္၊ ေကာလင္းသာမင္းႀကီးေပ၊ တပ္မႈးရာကို၊ ယင္းတြင္ျပဳလုပ္သည္တည့္။ အာသံ၀ယ္တိုက္ခ်ီသူ၊ သီလ၀သည္၊ စစ္ကဲျပဳရတံုလွ်က္၊ နားခံမူယင္းေသာခါ၊ ေဇတဗိုလ္သည္၊ မွန္မွန္ျပဳလုပ္ပါ၏၊ စကားသာျပန္တတ္ျငား၊ ဒါ၀ိုက္ေကကို၊ အမွန္တည့္တည့္ထားလွ်က္၊ သူရဲကားယင္းတြင္သာ၊ တပ္သံုးတပ္မွာ၊ ငါးေသာင္းေလာက္ဟိပါ၏၊ နီၾကခါတံုေပ၊ မလြန္တပ္ကို၊ နင္း၍တိုက္ယူမည္ဟု၊ ၾကံၾကသည္တခါတြင္၊ မင္းျမတ္ဖူးက၊ တမန္စီလႊတ္က်င္၏၊ တပ္ကိုလွ်င္ဆိုင္းရပ္ပါ၊ အမီးပုစၧာ၊ ျပႆနာကို၊ ၿပီးေအာင္ေျဖၾကပါအံ့။ ေျပာတံုလာေသာခါေပ၊ ျမစ္လယ္ေၾကာတြင္၊ လွီေဖာင္ဖဲြ႕လုပ္နီ၏၊ ေအာက္သား၀ယ္က်ီ၀န္ႀကီး၊ ေကာလင္းမင္းသား၊ လွ်င္ေစာလာတံုျငားက၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကက္ေတာင္ဖန္၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္လားမည္ၾကံက၊ ၾကည့္မ်က္မွန္တပ္ဦးကို၊ ေဇာသွ်ိန္းသတ္သည္၊ ေနာက္ထပ္လိုက္မည္ဆို၍၊ သံုးပါးဗိုလ္ေပါင္းၿပီးခါ၊ ျမစ္လယ္ေဖာင္မွာ၊ လွ်င္ေအာင္လားလီပါလွ်က္၊ ႏွစ္ဖက္သာမင္းစပ္ၾကား၊ ဒါ၀ိုက္ေကသည္၊ ထို၀ယ္ျပန္၍ေျပာ၏၊ ျမန္မာမ်ားကူး၍ေပ၊ ငတ္ေမာ္ရပ္က၊ အထက္ဖမ္းယူလီသည္၊ ရဲမက္ငယ္စဖာအိတ္၊ အမိရိကာ၊ ထိုမွာအဂၤလိပ္ကို၊ ယူေဆာင္ၿပီးပီးပါမည္၊ ဆယ့္ငါးရက္ႏွင့္၊ လိုသည္စရစ္ကို၊ ေျပလည္ေအာင္ပီးဆက္က၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔လွ်င္၊ လွ်င္ေစာဆုတ္လားၾကေလာ့၊ က်ဳပ္တို႔ကားေနာင္တခါ၊ ခိုက္ရန္မ်ားမျပဳလုပ္ပါဟု၊ ေျပာဆိုရာႏွစ္ဖက္သား၊ လက္၀ါး႐ိုက္ကာ၊ စာခ်ဳပ္ပါလွ်က္၊ မွန္စြာကတိထား၍၊ ပုဏၰားကားဆရာေတာ္၊ နံဒရင္မွာ၊ အမွာေတာ္ရြီးသာတည္း။ 

နားခံမွာငအုပ္ေက၊ အကုန္သူကို၊ ယင္းတြင္လႊတ္လိုက္ေပလွ်က္၊ မ်ားဗိုလ္ၿခီရဲမက္ေတာ္၊ ဆယ့္ငါးရက္ကို၊ ဆိုင္းငံေစာင့္နီပါသည္၊ ဥစၥာကတိႏွင့္ေလး။

ကတိသစၥာ၊ ေစာင့္နီပါသည္ယင္းခါတြင္၊ (ပီေပ်ာက္)

ဆင္ျမင္းသာလူသူက၊ တခ်က္မွန္ေသာ္၊ ဧကန္မရဏတည္း၊ မီးက်ည္ကားလက္နက္ေတာ္၊ တခ်က္ပစ္ေသာ္၊ ထြတ္ဖ်ားထက္အာကာသို႔၊ ပ်ံ၀ဲကာတက္လီျငား၊ သက္လတ္ပါေသာ္၊ တပ္မွာၿမီေခါင္းမ်ား၌၊ ရွာတံုျငားမႊီ၍သာ၊ သတ္လတ္ျငားသည္၊ လူ၏ဟန္ပမာသို႔၊ ဂူရာသာရဲမက္ကား၊ ေဇရာ၀တီ၊ ေခၚသည္ထိုျမစ္ဖ်ားကို၊ ကူးလားျငားလိုက္၍ေပ၊ ေအာက္သားတပ္ကို၊ ၀င္လွ်က္ခြတ္သတ္လီ၏၊ ညီေတာ္သည္မင္းျမဖံုး၊ က်ီ၀န္ႀကီးသာ၊ ထိုခါေတာမွာပုန္း၍၊ တပ္ျပတ္လံုးေအာက္သားမွာ၊ ကိုးကြယ္မရ၊ လြန္ေၾကာက္လွ၍၊ လွ်င္ေစာၿပီးလီပါက၊ တိုက္ၾကရာတခဏ၊ သံုးတပ္စံုကို၊ လြယ္ကူခ်က္ခ်င္းရ၏။ ခ်ီတက္လားၾကလီခါ၊ မေကြးၿမိဳ႕တြင္၊ လွ်င္ျပင္းေရာက္လီေသာ္ကား၊ ေနာက္ေတာ္ပါဖဲြ႕ဒါႀကီး၊ အေသာင္းဒူလာ၊ ထိုမွာေရာဂါစီး၍၊ မခ်ိယင္းၿမိဳ႕တြင္၊ မရဏသည္၊ နိစၥေရာက္လီက်င္၏။ လားလီလွ်င္၀က္မစြတ္၊ ေရနံေခ်ာင္းကို၊ ပါယ္ခြာခ်ီတက္လတ္မွ၊ လက္ယာမွာစေလၿမိဳ႕၊ လက္၀ဲဖက္ကမ္း၊ ဆင္ျဖဴကၽြန္းႏွင့္၊ က်ားဗင္းဆိပ္ကမ္း႐ို႕က၊ တေသာင္းေလာက္ေအာက္သားလွ်င္၊ စလင္းၿမိဳ႕တြင္၊ တပ္ႏွင့္ေစာင့္နီက်င္လွ်က္၊ ယင္းရပ္တြင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မူ၊ မိဖုရားမွာ၊ ေမာင္ရင္းေတာ္သည္ဟူ၏။ ဇာတိမူေထာင္မႈးသား၊ ေယာက္ဖေတာ္ကို၊ သခင္ႀကီးဘုရားဟု၊ နာမည္ကားေမာင္အိုသာ၊ ေအာက္သားမိုက္သည္၊ မိမၼဟန္ပမာသို႔၊ သတင္းသာၾကားကာမွ်၊ စစ္မေရာက္ခင္၊ အလွ်င္ထြက္ၿပီးၾက၏။ ႏွမႏွင့္ေယာက္ဖသာ၊ ထံရင္းေတာ္ပါး၊ ေရာက္လီျငားေသာ္၊ ေၾကာင္းလွ်ားေလွ်ာက္ျခင္းရာကား၊ အယႈိတ္တက္ကာငို၍ေပ၊ ျပဴးတူးၾကက္တက္၊ ေအာင့္လွ်က္ထိုသည္ႏွယ္သို႔၊ တုန္လႈပ္ကာစီးယိုက်၊ ႐ႈံတြမ်က္ႏွာ၊ ေျပာလတ္ပါသည္၊ လွ်င္စြာၿပီးလီေတာ့လား၊ တိုက္သတ္ၾကဆိုင္ေသာခါ၊ ၿပီးမလြတ္ဘဲ၊ မခၽြတ္သီမည္သာဟု၊ တိုးတိုးသာခ်ပ္ခ်ပ္ေျပာ၊ ခ်ီးယိုပါသည္၊ ေအာက္ေပၚေဒါလွ်ားမ်ား၏။ လူးလဲျငား၀မ္းခဲကြန္၊ ခုခ်က္ခ်င္းသည္၊ ကာလနာလိုက္သည့္ဟန္သို႔၊ ျပဳလုပ္ျပန္ဥပါယ္သာ၊ ေၾကာက္၀ွန္ႀကီး၍၊ ယင္းမွာနီလွ်င္းပါသည္၊ ႏွမထံမွာတည့္ေလး။

ႏွမထံမွာ၊ နီလီပါသည္ယင္းခါလွ်င္၊ ခ်ီတက္က်င္လားလီျငား၊ လက္ယာဖက္မွာ၊ အနႏၵာဘုရားတည္း။ လက္၀ဲနားကမ္းစမွာ၊ တင္းက်ိေတာင္ဟု၊ ေခၚေဆာင္ဘုရားသာတည္း၊ လက္ယာမွာပုဂံၿမိဳ႕၊ ဆိုက္ေရာက္ေသာခါ၊ ယင္းမွာေအာက္သား႐ို႕က၊ ဘုန္းေတာ္တိုးအာမခံ၊ ေငြခြက္စဲြ၍၊ တပ္စဲြလွ်က္နီျပန္၏။ ဂူရာပ်ံရဲမက္ေတာ္၊ ျမင္းစီးမ်ားသည္၊ လိုက္၍တိုက္ၾကပါက၊ တေသာင္းေက်ာ္လူမက၊ သီပ်က္ပါသည္၊ ျမန္မာေအာက္သားကတည္း။

ထြက္ၿပီးၾကလီေသာခါ၊ ေညာင္ဦးၿမိဳ႕တြင္၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီပါက၊ လက္၀ဲမွာျမစ္ဆိပ္ကမ္း၊ ပုခန္းႀကီးေခၚ၊ ၿမိဳ႕ကိုသာလွ်င္၊ ပါယ္ကာခ်ီလားဘိက၊ ေအာက္သားလွ်င္သီလ၀၊ ကူး၍လာကာ၊ ေျပာဆိုလာသည္၊ ျမင္းသာၿပိဳင္ကတ္စြဟု၊ အရွိကျမင္းကိုသာ၊ စိုင္း၍ၿပီးေသာ္၊ ငွက္သြင္လွ်င္လွပါ၏။ 

အေနာက္မွာၿမင္းတို႔၀ယ္၊ ၿပီးမလွ်င္သည္၊ ေနာက္ဖင္ကားရားနီ၏။ 

ထိုခါေထြတံုေပက၊ မ်က္မွန္ဗိုလ္သည္၊ ယင္းတြင္မာန္ႀကီးထလွ်က္၊ ခုလွ်င္ေစာျမင္းယူခီ၊ ၿပိဳင္၍ယံႈးေသာ္၊ ျမင္းကိုယူၾကမည္ဟု၊ လက္၀ါးသည္႐ိုက္ၿပီးမွ၊ ငါးစီးျမင္းကို၊ ေအာက္သားမွာယူၾကလွ်က္၊ သူ႐ို႕ကျမင္းစီးသာ၊ ကသည္းမ်ိဳးကို၊ အစီးအပ္လွ်င္းပါ၏။ 

ယင္းေသာခါမ်က္မွန္ဗိုလ္၊ အိမ္ရာဇီသည္၊ ကတ္တင္ဖေလာင္းပ်ိဳကို၊ ေခၚ၍ဆိုျမင္းအပ္ကာ၊ ႏွစ္ပါးစံုသည္၊ အတူရပ္ၾကပါက၊ သိန္းဗိုလ္ပါလူသူမ်ား၊ ႐ႈၾကည့္ရာသည္၊ သဘင္ပဲြအလားတည္း။

ျမင္းႏွစ္ပါးစိုင္းၾကခါ၊ အိမ္ရာဇီသည္၊ အသွ်င္ျမင္းတံုေသာ္ကား၊ ထက္အာကာငွက္ပ်ံဟန္၊ ေအာက္သားျမင္းသည္၊ ႏြားလား၏သ႑န္သို႔၊ ေျပာင္းကာျပန္ေနာက္ကသာ၊ သံုးခါစိုင္းေသာ္၊ တခ်က္မမွီပါတည္း။ 

တစီးသာယံႈးတံုက၊ ေနာက္ထပ္ပါသည္၊ ထိုခါတစီးျပ၏။ 

စိုင္းျပန္ၾကလီေသာခါ၊ သံုးေခါက္လံုးကို၊ တခ်က္မႏိုင္ပါတည္း။

ေသာင္းေသာင္းေၾကာ္လက္ခုပ္ခတ္၊ ယံႈးသည့္ျမင္းကို၊ သိမ္း၍ယူတံုလတ္က၊ ေအာက္သားသြတ္အ႐ူးသာ၊ သီလ၀သည္၊ ရွက္၍ျပန္လားပါလွ်က္၊ စာခ်ဳပ္ရာကတိရက္၊ စိေရာက္ေသာခါ၊ ေငြေတာ္မပီးဆက္၍၊ ၾကန္႔ၾကာလွ်က္က်ဴးလြန္ခါ၊ ရာပသိန္သတ္၊ မင္းျမတ္ရီႊႏႈတ္၀ါႏွင့္၊ ေအာက္သားသာသွ်မ္းမိုက္မ်ား၊ ကတိမမွန္၊ လင္းျပန္လူပ်က္သားကို၊ တပ္ဦးကမ်က္မွန္ဗိုလ္၊ (-----)၊ ေအာင္ေက်ာ္ရႊီလည္း၊ ယင္းမွာလားခီဆိုလွ်က္၊ ကိုးေသာင္းဗိုလ္ၾကက္ေတာင္ဖံ၊ ရဲမက္မ်ားႏွင့္၊ အသင့္ေစာင့္နီျပန္ဟု၊ ခ်လတ္ဟန္တံုေသာခါ၊ မ်က္မွန္ဗိုလ္ႏွင့္၊ အကၽြန္႐ို႕အလံုးေသာ္ကား၊ လားၾကရာတံုကေပ၊ မလြန္တပ္မွာ၊ လွ်င္ေစာေရာက္လီသည္တည္း။ 

ေအာက္သား၀ယ္က်ီ၀န္ႀကီး၊ ေကာလင္းမင္းကို၊ အယင္စကားမီး၏။

ထက္ကတိစာခ်ဳပ္မွာ၊ ပါသရိကို၊ အခုပီးအပ္ပါေလာ့။ မပီးေသာ္နက္ဖန္၀ယ္၊ နီတပိုတြင္၊ အမွန္တိုက္လာမည္တည္း။ 

ေျပာဆိုေပတံုေသာခါ၊ က်ီ၀န္မင္းသည္၊ ခ်က္ခ်င္းတုန္လႈပ္ပါ၍၊ ေၾကာက္၀ွန္ကာမခံခ်ိ၊ ငါးရက္ဆီကို၊ ငံ့ေတာ္ျပဳပါဖိေလာ့။ 

ထက္ကတိဟိတိုင္းကို၊ ျပည့္စံုေအာင္သည္၊ ကၽြန္တို႔ပီးမည္ဆိုက၊ မနာလိုျငင္း၍သာ၊ မ်က္မွန္ဗိုလ္ႏွင့္၊ အကၽြန္႐ို႕ျပန္လာလွ်က္၊ ေလွ်ာက္ၾကလာေသာခါ၀ယ္၊ နက္ဖန္ရက္မွာ၊ လွ်င္ေစာတိုက္ၾကမည္ဟု၊ လက္နက္၀ယ္ဗံုးစၾကာ၊ မီးက်ည္တန္းႏွင့္၊ ရဲမက္မ်ားဗိုလ္ပါကို၊ အသင့္သာစီမံ၍၊ ထားလွ်င္းပါသည္၊ တိုက္မည္အမွန္တည့္ေလး။

တိုက္မည္မွန္စြာ၊ မိုးေသာက္ပါ၍ယင္းခါတြင္၊ တပိုလွ်င္နီတက္ခါ၊ ဗံုးလက္နက္ကို၊ တခ်က္လႊတ္လိုက္ပါက၊ ထက္အာကာ၀တိန္၌၊ ၀ရဇိန္အဟိန္၊ မိုးႀကိဳးထစ္သို႔၊ က်တံုလစ္ယင္းတပ္မွာ၊ လယ္စပါးကို၊ ၾကဲ၍ပစ္ျခင္းရာသို႔၊ (ပီေပ်ာက္) 

ရခိုင္စာပီ မဂၢဇင္းဆိုဒ္မွ ကူယူထားပါသည္။