လြတ္လပ္ေရးသည္ ထိုက္တန္မွရသည္

အကၽြႏ္ုပ္ရို႔မွာ လုပ္စရာအလုပ္ အလြန္မ်ားျပားပါသည္။ 

အလုပ္ဟိသည္ကို မသိပါက လုပ္စရာမဟိဟု ထင္တတ္ပါသည္။

ရခိုင္ပညာသွ်င္ႀကီးမ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဂၤလိပ္ပိုင္းကို အားသန္သည္ကို တြိရပါသည္။

မိမိရခိုင္သမိုင္းကို ေလ့လာေသာအခါတြင္လည္း အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးမ်ား ရြီးသားခေသာ သမိုင္းကို ေဇာက္ခ်ေလ့လာသည္ကို တြိရပါသည္။

မိမိရို႔ ရခိုင္သားမ်ားရြီးသားခေသာ က်မ္းပီေစာင္မ်ားကို ေလ့လာေဖာ္ထုတ္ရန္ မိေလ်ာ့နီကတ္ပါသည္။

အဂၤလိပ္ပညာသွ်င္မ်ားမွာ ရခိုင္စာဖတ္တတ္သူမ်ားမဟုတ္ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ သူရို႔ျပဳစုထားခေသာ ရခိုင္သမိုင္းမ်ားမွာ အေပၚယံေလာက္ရာျဖစ္ပါသည္။

ႏိႈက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ ရြီးသားျပဳစုထားျခင္းမဟုတ္ပါ။

ဤသည္ကို ေနာက္ေပၚအဂၤလိပ္စာတတ္ ရခိုင္သမိုင္းပညာသွ်င္မ်ားမွာ တခါလာလည္း သူရို႔အား ကိုးကားလိုက္ ႏွစ္ခါလာလည္း သူရို႔အားကိုးကားလိုက္ အပ္ေၾကာင္းထပ္နီပါသည္။

ရခိုင္သမိုင္းတြင္ ရမ္းၿဗဲေတာင္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ရြီးသားျပဳစုေသာ ရခိုင္ရာဇ၀င္သစ္က်မ္းမွာ အေတာ္အသင့္ေကာင္းမြန္ပါသည္။ 

သို႔ေသာ္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ပ်ာဟု ယူဆ၍မရပါ။

ထိုထက္ရွိက်ေသာ ဆရာငမဲရာဇ၀င္တေစာင္က်န္ပါသိမ့္သည္။

ထို႔ထက္ရွိက်သည္မွာ ဒိုးေ၀ရာဇ၀င္ျဖစ္ပါသည္။

ဒိုးေ၀ရာဇ၀င္သည္ ရခိုင္ျပည္မက်ဆံုးခင္ ေျမာက္ဦးေခတ္ကတည္းက ရြီးသားျပဳစုခေသာ ရခိုင္ရာဇ၀င္က်မ္းတေစာင္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုက်မ္းမွာ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႔မေက်ာင္းတြင္ ဟိသည္ဟုဆိုပါသည္။ 

၄င္းကိုက်မ္းမ်ားကို အခုထက္တိုင္ ပံုမႏွိပ္ရပါသိမ့္။

ဒိုးေ၀ရာဇ၀င္ကို မျမင္ဖူးပါ။

ဆရာငမဲရာဇ၀င္ကား မိမိလက္ထဲတြင္ ေရာက္ဟိၿပီးျဖစ္သည္။

စာမ်က္ႏွာ (၆၀၀) ေက်ာ္ဟိပါသည္။

မိမိလည္း (Type) မရိုက္ႏိုင္သျဖင့္ ဤအတိုင္း ပစ္ထားရပါသည္။

ျပည္ထဲသို႔ ေငြပို႔ၿပီး စာရိုက္ႏိုင္ရန္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ႀကိဳးစားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အခုထက္ထိ မေအာင္ျမင္သိမ့္ပါ။

ပထမအႀကိမ္ ေဒၚလာေငြ (၁၀၀) ပီးပို႔ေသာ္လည္း ပို႔လူလက္ထဲမေရာက္ဘဲ ပ်က္စီးလားပါသည္။

ဒုတိယအႀကိမ္ ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာေငြ (၁၀၀) ပို႔၍ စာရိုက္ႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္သိမ့္ပါ။

မိမိအေနျဖင့္ ဒိုးေ၀ရာဇ၀င္ကို အလြန္ႏွေျမာပါသည္။ 

ရခိုင္ဘုရင္လက္ထက္ကတည္းက ရြီးသားျပဳစုခေသာက်မ္းတေစာင္ျဖစ္၍ သမိုင္းပညာသွ်င္သုေတသီမ်ားအတြက္ အလြန္တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ က်မ္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

မိမိမဖတ္ဖူးေသာ္လည္း ခန္႔မွန္း၍ရပါသည္။

ဤသည္ကို ရခိုင္သမိုင္းပညာသွ်င္ဆိုသူမ်ားက ေယာင္လို႔လည္း စဥ္းစားမိပံုမေပၚ။

ပံုႏွိပ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားဖို႔၀ီးလီစြ ၾကားေတာင္မၾကားဖူးကတ္လားမသိ။

ထိုက်မ္းမ်ားကို မပ်က္စီးခင္ အယင္ပံုႏွိပ္ႏိုင္ဖို႔ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပန္းကတ္ရပါမည္။

(အာရီယံ အာရီယံ) ဆိုပ်ာ လိုင္ေၾကာတင္းနီရံုႏွင့္ မၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပါ။ 

လက္တြိလည္း အလုပ္လုပ္ကတ္ရပါမည္။

အလုပ္လုပ္သည္ဆိုရာတြင္လည္း မိမိရို႔မွာ ဇာဇာအလုပ္တိ အေရးတႀကီး အပူတျပင္းလိုအပ္နီေရလဲ သိထားရန္လိုအပ္ပါမည္။

သို႔မဟုတ္ပါက အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ဇာလုပ္၍ ဇာကိုင္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္တိေၾကာင္ေတာင္ျဖစ္လားႏိုင္ပါသည္။ 

လုပ္သင့္သည္ကို မသိပါက (အလုပ္မဟိ ေၾကာင္ရီခ်ိဳး) ျဖစ္လားႏိုင္ပါသည္။

မိမိလက္ထဲတြင္ “ဓည၀တီ နိဂံုးရြာသမိုင္းသာျခင္း” ကို ရထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။

အပင္ပန္းခံ စာရိုက္၍ (PDF) ျဖင့္တမ်ိဳး ရိုးရိုးစာသားျဖင့္တဖံု အကၽြႏ္ုပ္၏၀ပ္ဆိုက္တြင္ တင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။

ညိတိုင္းညိတိုင္းဆိုေရပိုင္ ေဆာ္ၾသနီပါသည္။

သို႔တိုင္ေအာင္ ရခိုင္သား (အာရီယံ) ဆိုသူမ်ား အေလးမထားဂရုမစိုက္သည္ကို တြိျမင္နီရပါသည္။ စာတပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္က်က်န္ခသျဖင့္ အျပည့္အစံုရႏိုင္ရန္ သံုးႏွစ္ခန္႔အခ်ိန္ယူႀကိဳးစားခရပါသည္။ 

ယခုအခါ ထိုက်က်န္ခေသာ စာပိုဒ္မ်ားကို အျပည့္အစံုရဟိၿပီးျဖစ္ပါသည္။

ဤသာျခင္းသည္ ရခိုင္စာပီရႈေဒါင့္ကသာလွ်င္မဟုတ္ ရခိုင္သမိုင္းအတြက္လည္း အလြန္အေရးႀကီးေသာ က်မ္းတေစာင္ျဖစ္ပါသည္။

ရခိုင္သမိုင္းကို အတိုခ်ံဳးေဖာ္ျပထားပါသည္။

စာပီရႈေဒါင့္ကဆိုလွ်င္လည္း ျမန္မာစာလံုး၀လႊမ္းမိုးျခင္းမခံရေသာ ရခိုင္မူစစ္စစ္သာျခင္းတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ျပည္မက်ခင္ ႏွစ္ေပါင္း (၃၀) တိတိအလိုက ရြီးသားျပဳစုခေသာ သာျခင္းတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ တန္းခိုးဆရာထြန္းထက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေစာ၍ အႏွစ္သာရအားျဖင့္လည္း အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ သာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တန္းခိုးဆရာထြန္းသာျခင္းမ်ားမွာ ဗမာကာရံမ်ားျဖင့္ ရြီးစပ္ခသျဖင့္ ရခိုင္စာပီစစ္စစ္မဟုတ္ပါ။ ဗမာတ၀က္ ရခိုင္တ၀က္ (ကပ်က္) ရခိုင္စာပီျဖစ္ပါသည္။

ကာရံယူပံုယူနည္းစနစ္မွာ ရခိုင္ပိုင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ကာရံမ်ားမွာ ဥပမာအားျဖင့္ (ေပး) (ေမး) (ေမႊး) (ေဆး) (ေအး) စသျဖင့္ ဗမာကာရံယူထားယူထားသျဖင့္ ဗမာစာအလႊမ္းမိုးခံ ရခိုင္စာပီျဖစ္ပါသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္းတြင္ (မိုးထမံႈရီ၊ ႏွင္း၀ီ၀ီျဖင့္၊ စံုလီျဖဴးျဖဴး) (စီကာညြတ္ေပ်ာင္း၊ မ်ားစံုလင္ေက၊ သစ္ပင္ေပါင္းမွာ၊ ရြက္ေဟာင္းလည္းႄကြီ၊ ညြန္႔ရိုးတံမွာ၊ ပတ္ရံစုေက၊ ရြက္ႏု၀ီလို႔၊ အနီအ၀ါ) စသျဖင့္ အလြန္လွပေသာ ရခိုင္ကာရံစစ္စစ္ကို တြိရပါသည္။ 

ဤနီရာတြင္ (နီ) (၀ီ) (ႄကြီ) ကာရံယူထားသည္ကို သတိထားမိပါလိမ့္မည္။

ျမန္မာစာတြင္လည္း (အနီ) ကို (အနီ) ဟု သံုးပါသည္။

(အေနအ၀ါ) ဟူ၍ မသံုးပါ။

(ႄကြီ၊ ၀ီ၊ နီ) ကို ကာရံယူထားသျဖင့္ (ႄကြီ) (၀ီ) ဆိုသည္မွာ ရခိုင္စာစစ္စစ္ျဖစ္ပါသည္။

(ေႄကြ၊ ေ၀) ဟု သံုးႏႈံးပါက ရခိုင္စာဟု အသွ်င္မခံသင့္ေပ။

ေနာက္အပိုဒ္မ်ားတြင္လည္း (ျမေရာင္ဆိုင္း၍၊ ေတာင္စိုင္၀ိုင္းေက၊ တိုင္းရကၡတြင္) စသျဖင့္ အလြန္လွပေသာ ကာရံမ်ားကိုတြိရပါသည္။ 

အက်ယ္ကို (ျမန္မာမႈျပဳမရေသာ ရခိုင္ကာရံမ်ား) တြင့္ ဖတ္ရႈေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

တန္းခိုးဆရာထြန္းသာျခင္းမ်ားတြင္ကား ရခိုင္ကာရံမ်ားကို မတြိရဘဲ ဗမာကာရံမ်ားကိုရာ လားတြိရပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ (မ်က္ေမွာင္ေထြျပား၊ ေဆးပန္းခ်ီႏွင့္၊ ေရးခ်ယ္ထားသို႔၊ ေခ်ာေမာတင့္တယ္၊ နတ္မတူေလ၊ လူမမွ်ေအာင္၊ လွေတာ့သည္ေလ) ဟူ၍ (ေဆး) ဟူေသာ ဗမာကာရံ ဗမာေ၀ါဟာရမ်ားကို လားတြိရပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းစာပီကို ရခိုင္စာပီဟူ၍ ယူဆရန္ခက္ခဲပါသည္။ 

၄င္းျမန္မာေ၀ါဟာရမ်ားကို စီးစစ္သုတ္သင္ၿပီးမွသာလွ်င္ ရခိုင္စာပီေဘာင္အတြင္၌ အက်ံဳး၀င္ပါလိမ့္မည္။ အကၽြႏ္ုပ္ရို႔မွာ ထိုကပ်က္စာပီမ်ား၌ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ အဆီယစ္မနီသင့္ေပ။

ဤဓည၀တီသာျခင္းကို အကၽြႏ္ုပ္ရို႔ အခ်ိန္မွီ ပံုႏွိပ္ထုတ္၀ီႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရန္လိုအပ္ပါသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ကား တတ္ႏိုင္သရိ ရွာႀကံႀကိဳးစား တည္းျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ 

က်န္မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္း အုပ္တခ်ပ္သဲတပြင့္ပါ၀င္ကာ ပံုႏိွပ္ပီးႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ေအာက္က်နီေသာ ရခိုင္စာပီ ေဂါင္းေမာ့ဦးေထာင္လာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

ငါ့ႏွင့္မဆိုင္ဟု ထိုင္မနီသင့္ပါ။

တေယာက္ (ေလွာ္) နီေသာအခါ တေယာက္က (ေပ်ာ္) မနီဘဲ အနည္းဆံုး (ရီပစ္ရြက္တိုက္) လိုက္သင့္ပါသည္။

ဒိုးေ၀ရာဇ၀င္၊ အင္းေဇာက္ရာဇ၀င္ႏွင့္ ဆရာငမဲရာဇ၀င္ကို အယင္ဆံုးပံုႏွိပ္ထုတ္၀ီႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ရခိုင္သမိုင္းပညာသွ်င္မ်ားႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား အေလးအျမတ္ ဂါရ၀တ္ျပဳ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္အပ္ပါသည္။

ေငြေရးေၾကးေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ ပံုႏွိပ္ထုတ္၀ီရန္မွာခက္ခဲေသာအလုပ္ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း စာရိုက္ၿပီး (PDF) မူ သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ပါက ကိစၥတ၀က္ၿပီးေျမာက္ပါသည္။

ေငြေရးေၾကးေရးအဆင္ေျပခ်ိန္တြင္ အဆင္သင့္ စာအုပ္အျဖစ္ပံုႏွိပ္ထုတ္၀ီႏိုင္ပါသည္။ 

ရခိုင္သားမ်ား စကားထက္ လက္တြိလုပ္ခ်ိန္တန္ၿပီးျဖစ္သည္။

ပက်င္းပိုင္ လီေဖာင္းၿပီး ေပါေလာေပၚနီရံုျဖင့္၊ ငါးစင္းပိုင္ ရီေဘာ္ဆီစားနီရံုျဖင့္ အလုပ္ၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပါမည္လား။

အဆင့္ျမင့္ေသာလူမ်ိဳးသည္ကား စကားထက္အလုပ္ကို ဦးစားပီးပါသည္။

စကားမ်ားမ်ားေျပာၿပီး လက္ေၾကာတင္းေအာင္မလုပ္ခ်င္ေသာလူမ်ိဳးသည္ကား ကၽြန္လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ဗီဇျဖစ္ပါသည္။

ကိုယ့္စြာကို (အာရီယံ) အမ်ိဳးဟုခံခ်င္လွ်င္ အာရီယံအက်င့္ကို က်င့္သင့္ပါသည္။ 

သို႔မဟုတ္ပါက (ဘီဟာရီ) အမ်ိဳးျဖစ္လားပါမည္။

ထိုက်မ္းရင္းမ်ားကို မကိုးကားဘဲ အဂၤလိပ္သမိုင္းပညာသွ်င္မ်ားရြီးသားျပဳစုခေသာ မလံုေလာက္ေသာ ရခိုင္သမိုင္းတစြန္းတစျဖင့္ ဆရာအစစ္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။

ဤသည္ကို အကၽြႏ္ုပ္ရို႔ (ဥလံုပဓိလံု) စဥ္းစားဖို႔လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ 

သို႔မွသာ (အာရီယံ) ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္ ကိုက္ညီပါလိမ့္မည္။

လြတ္လပ္ေရးဆိုသည္မွာလည္း ထိုက္တန္မွရပါသည္။ 

မထိုက္တန္ပါက (လြတ္လပ္ရီး) မေျပာကဲ့ (ဖြတ္ခ်ီး) ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

arakanmusicဆိုဒ္မွ ကူယူထားပါသည္။